پسوریازیس باعث چه بیماری میشود؟

پسوریازیس باعث چه بیماری می‌شود؟

پسوریازیس یک بیماری مزمن و التهابی پوست است که به دلیل واکنش غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود. اگرچه در نگاه اول، پسوریازیس فقط به‌عنوان یک بیماری پوستی شناخته می‌شود، اما تحقیقات گسترده نشان داده‌اند که این بیماری تأثیرات عمیقی بر سایر اندام‌ها و سیستم‌های بدن دارد. در واقع، پسوریازیس تنها یک مشکل پوستی نیست، بلکه نوعی بیماری سیستمیک محسوب می‌شود که می‌تواند زمینه‌ساز بیماری‌های متعدد دیگری در بدن گردد. در این مقاله به‌صورت جامع و علمی بررسی می‌کنیم که پسوریازیس باعث چه بیماری‌هایی می‌شود، چرا این ارتباط وجود دارد، چه عواملی این خطر را افزایش می‌دهند و چگونه می‌توان از بروز این مشکلات جلوگیری کرد.

ماهیت سیستمیک پسوریازیس

پسوریازیس حاصل یک واکنش خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول‌های سالم پوست را هدف قرار می‌دهد و باعث التهاب و افزایش سرعت رشد سلولی می‌شود. این التهاب فقط محدود به پوست نیست، بلکه در بدن به‌صورت عمومی و مزمن وجود دارد. همین التهاب مزمن است که در طول زمان می‌تواند منجر به بروز بیماری‌های مختلف در سایر اندام‌ها از جمله مفاصل، قلب، کبد، کلیه و حتی مغز شود.

مطالعات نشان داده‌اند که بیماران مبتلا به پسوریازیس به‌ویژه در صورت عدم درمان و کنترل بیماری، در معرض خطر بالاتر ابتلا به بیماری‌های قلبی، متابولیکی، روانی و خودایمنی دیگر قرار دارند.

ارتباط پسوریازیس با بیماری‌های مفصلی

یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی که در ارتباط مستقیم با پسوریازیس دیده می‌شود، آرتریت پسوریاتیک (Psoriatic Arthritis) است. این بیماری حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس را درگیر می‌کند و باعث التهاب، درد، تورم و سفتی در مفاصل می‌شود.

علائم آرتریت پسوریاتیک عبارت‌اند از:

• درد و تورم مفاصل به‌ویژه در انگشتان دست و پا

• احساس خشکی مفاصل در صبح

• تغییر شکل ناخن‌ها و جدا شدن آنها از بستر

• کاهش دامنه حرکتی مفاصل

اگر این بیماری به‌موقع تشخیص داده نشود، می‌تواند باعث تخریب دائمی مفصل شود. درمان زودهنگام و پیگیری منظم با پزشک روماتولوژیست نقش مهمی در کنترل این بیماری دارد.

قاتل پسوریازیس

بیماری‌های قلبی و عروقی ناشی از پسوریازیس

التهاب مزمن در بدن بیماران مبتلا به پسوریازیس تأثیر مستقیمی بر سلامت قلب و عروق دارد. التهاب باعث آسیب به دیواره رگ‌ها و افزایش خطر تصلب شرایین (آترواسکلروز) می‌شود. در نتیجه، احتمال بروز بیماری‌های زیر افزایش می‌یابد:

• افزایش فشار خون (هیپرتانسیون)

• افزایش چربی خون (هایپرلیپیدمی)

• بیماری عروق کرونر قلب

• سکته قلبی و مغزی

تحقیقات نشان داده‌اند که افراد مبتلا به پسوریازیس شدید دو تا سه برابر بیشتر از افراد سالم در معرض خطر سکته قلبی قرار دارند. بنابراین کنترل التهاب و پیروی از سبک زندگی سالم از اهمیت زیادی برخوردار است.

دیابت و سندرم متابولیک در بیماران پسوریازیس

پسوریازیس می‌تواند باعث اختلال در متابولیسم بدن شود و زمینه‌ساز بروز بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲ و سندرم متابولیک گردد. التهاب سیستمیک ناشی از پسوریازیس باعث مقاومت به انسولین و افزایش قند خون می‌شود.

نشانه‌های سندرم متابولیک عبارت‌اند از:

• چاقی شکمی

• فشار خون بالا

• افزایش تری‌گلیسیرید و کلسترول بد

• کاهش کلسترول خوب (HDL)

• افزایش قند خون ناشتا

وجود این علائم در کنار پسوریازیس، خطر بیماری‌های قلبی و دیابت را چند برابر می‌کند. به همین دلیل، بیماران باید به‌صورت منظم آزمایش‌های قند و چربی خون انجام دهند.

افزایش خطر بیماری‌های خودایمنی دیگر

از آنجا که پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است، در برخی افراد می‌تواند همراه با سایر بیماری‌های خودایمنی ظاهر شود. این بیماری‌ها عبارت‌اند از: شفا یافتگان پسوریازیس نی نی سایت

• بیماری سلیاک (عدم تحمل گلوتن)

• بیماری کرون و کولیت اولسراتیو (التهاب مزمن روده‌ها)

• لوپوس اریتماتوز سیستمیک داروی پسوریازیس کشف شد

• تیروئیدیت هاشیموتو

در این بیماران سیستم ایمنی بیش‌فعال، به‌جای محافظت از بدن، به سلول‌های خودی حمله می‌کند. به همین دلیل، کنترل التهاب و تنظیم فعالیت سیستم ایمنی نقش حیاتی دارد.

افسردگی و اختلالات روانی مرتبط با پسوریازیس

زندگی با بیماری مزمن و قابل مشاهده‌ای مانند پسوریازیس می‌تواند از نظر روانی چالش‌برانگیز باشد. خارش، ظاهر ناخوشایند پوست و نگرش منفی جامعه نسبت به بیماران پوستی، همگی می‌توانند منجر به اضطراب، استرس و افسردگی شوند.

مطالعات نشان می‌دهند:

• احتمال افسردگی در بیماران پسوریازیس دو برابر افراد عادی است. عکس بیماری پسوریازیس سر

• استرس‌های روانی می‌توانند خود باعث تشدید علائم پوستی شوند.

بنابراین حمایت روانی، مشاوره با روانشناس و در صورت نیاز مصرف داروهای ضدافسردگی می‌تواند بخشی از درمان کامل پسوریازیس باشد.

کبد چرب و مشکلات کبدی در پسوریازیس

التهاب مزمن در بدن بیماران پسوریازیس ممکن است باعث بروز کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) شود. این بیماری در اثر تجمع چربی در سلول‌های کبد ایجاد می‌شود و می‌تواند به التهاب و در موارد شدید به سیروز کبدی منجر شود.

بیماران مبتلا به پسوریازیس باید از مصرف داروهای سنگین بدون مشورت پزشک خودداری کنند و در صورت وجود اضافه‌وزن، رژیم غذایی سالم را رعایت نمایند تا سلامت کبد حفظ شود.

اختلالات کلیوی در بیماران پسوریازیس

در موارد شدید و درمان‌نشده، التهاب طولانی‌مدت می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند. برخی داروهای مورد استفاده در درمان پسوریازیس (مانند سیکلوسپورین) نیز در صورت مصرف طولانی ممکن است اثرات جانبی بر کلیه‌ها داشته باشند.

پزشک معمولاً با آزمایش‌های دوره‌ای عملکرد کلیه را بررسی می‌کند تا در صورت مشاهده علائم اولیه، داروها را تنظیم کند.

مشکلات جنسی و باروری

پسوریازیس به‌ویژه در نواحی تناسلی می‌تواند باعث ناراحتی هنگام رابطه جنسی و کاهش میل جنسی شود. استرس، درد، خارش و ظاهر ضایعات ممکن است بر روابط عاطفی و زناشویی تأثیر منفی بگذارد.

با درمان مناسب، استفاده از داروهای موضعی ملایم و حمایت روانی، بیشتر بیماران می‌توانند فعالیت جنسی طبیعی خود را حفظ کنند.

مشکلات خواب در بیماران پسوریازیس

خارش مداوم، درد پوستی و استرس روانی می‌توانند باعث بی‌خوابی و اختلال خواب شوند. این بی‌خوابی خود باعث تشدید التهاب و افزایش شدت بیماری می‌شود. بهترین پماد برای درمان پسوریازیس

بهبود کیفیت خواب با رعایت بهداشت خواب، مصرف داروهای ضدخارش و درمان استرس می‌تواند در کنترل بیماری مؤثر باشد.

افزایش خطر سرطان پوست

در بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید که تحت درمان‌های طولانی‌مدت با نوردرمانی یا داروهای سرکوب‌کننده ایمنی قرار دارند، احتمال بروز سرطان پوست اندکی بیشتر است. این موضوع به‌ویژه در بیمارانی که در معرض اشعه UV به مدت طولانی هستند دیده می‌شود.

پایش مداوم پوست و معاینه منظم توسط متخصص پوست از بروز عوارض جدی جلوگیری می‌کند.

نقش سبک زندگی در کاهش خطر بیماری‌های همراه پسوریازیس

با وجود اینکه پسوریازیس می‌تواند زمینه‌ساز بیماری‌های متعدد باشد، با رعایت برخی اصول می‌توان خطر ابتلا به این بیماری‌ها را به حداقل رساند:

• رعایت رژیم غذایی سالم شامل میوه، سبزیجات، غلات کامل و چربی‌های مفید

• اجتناب از سیگار و الکل

• کنترل وزن و پیشگیری از چاقی

• ورزش منظم برای بهبود گردش خون و کاهش التهاب

• کنترل استرس با روش‌هایی مانند مدیتیشن و یوگا

• پیگیری منظم با پزشک برای بررسی عملکرد قلب، کبد، کلیه و مفاصل

جمع‌بندی

پسوریازیس تنها یک بیماری پوستی نیست، بلکه اختلالی سیستمیک است که می‌تواند زمینه‌ساز بیماری‌های مختلفی در بدن شود. از بیماری‌های مفصلی و قلبی گرفته تا دیابت، کبد چرب، افسردگی و حتی سرطان پوست، همگی می‌توانند با التهاب مزمن ناشی از پسوریازیس مرتبط باشند.

با درمان مناسب، رعایت سبک زندگی سالم و پیگیری منظم پزشکی، می‌توان نه‌تنها علائم پوستی بلکه خطر بروز بیماری‌های همراه را نیز به‌طور چشمگیری کاهش داد. درک اهمیت ماهیت سیستمیک پسوریازیس و اقدام زودهنگام در درمان، کلید حفظ سلامت عمومی بیماران و بهبود کیفیت زندگی آن‌هاست.

اگر پسوریازیس درمان نشود چه میشود؟

پسوریازیس یکی از بیماری‌های مزمن خودایمنی پوست است که باعث افزایش غیرطبیعی سرعت رشد سلول‌های پوستی می‌شود. این بیماری در ظاهر خود را به صورت پلاک‌های قرمز، پوسته‌ریزی نقره‌ای، خارش و التهاب نشان می‌دهد. اگرچه پسوریازیس قابل درمان کامل نیست، اما با کنترل و درمان مناسب می‌توان علائم آن را به حداقل رساند. با این حال، اگر پسوریازیس درمان نشود، می‌تواند عوارض گسترده‌ای بر سلامت جسمی، روانی و حتی اجتماعی فرد داشته باشد. در ادامه، به‌صورت مفصل بررسی می‌کنیم که عدم درمان پسوریازیس چه پیامدهایی برای بدن و زندگی فرد به همراه دارد.

علت اهمیت درمان پسوریازیس

درمان پسوریازیس نه تنها برای زیبایی پوست بلکه برای جلوگیری از پیشرفت بیماری و آسیب به اندام‌های دیگر اهمیت دارد. این بیماری محدود به پوست نیست و می‌تواند به مفاصل، سیستم ایمنی و حتی سلامت قلب تأثیر بگذارد. در واقع، پسوریازیس نوعی التهاب عمومی بدن است که در صورت عدم کنترل، می‌تواند مشکلات مزمن و خطرناکی را ایجاد کند.

تشدید علائم پوستی و گسترش ضایعات

یکی از اولین پیامدهای عدم درمان پسوریازیس، گسترش تدریجی ضایعات پوستی است. اگر درمان انجام نشود، پلاک‌ها به مرور در نواحی بیشتری از بدن ظاهر می‌شوند و ضخیم‌تر می‌گردند. خارش و پوسته‌ریزی شدیدتر می‌شود و ممکن است پوست ترک بخورد و دچار خونریزی گردد. در برخی بیماران، این ضایعات تمام بدن را درگیر کرده و باعث احساس سوزش، درد و التهاب مزمن پوست می‌شود.

افزایش احتمال عفونت‌های پوستی

پوست آسیب‌دیده در پسوریازیس به‌دلیل زخم‌ها و ترک‌ها، مستعد ورود میکروب‌ها و باکتری‌ها است. در نتیجه، عفونت‌های پوستی باکتریایی یا قارچی ممکن است به‌راحتی رخ دهند. این عفونت‌ها می‌توانند باعث تورم، ترشح چرک، درد و حتی تب شوند. در موارد شدید، نیاز به درمان‌های آنتی‌بیوتیکی و بستری در بیمارستان پیدا می‌شود.

درگیری مفاصل و بروز آرتریت پسوریاتیک

در حدود ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس، در صورت عدم درمان مناسب، نوعی التهاب مفصلی به نام آرتریت پسوریاتیک (Psoriatic Arthritis) ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند باعث درد، تورم، خشکی و تغییر شکل مفاصل شود. اگر آرتریت پسوریاتیک به موقع تشخیص و درمان نشود، به مرور زمان مفاصل تخریب شده و فرد دچار ناتوانی حرکتی دائمی می‌گردد. این نوع عارضه معمولاً در بیماران میانسال و مسن دیده می‌شود، اما ممکن است در سنین پایین نیز بروز کند.

تأثیر بر سلامت قلب و عروق

یکی از اثرات مهم و کمتر شناخته‌شده پسوریازیس، افزایش خطر بیماری‌های قلبی و سکته مغزی است. التهاب مزمن ناشی از پسوریازیس باعث افزایش سطح مواد التهابی در خون مانند سیتوکین‌ها می‌شود. این مواد به مرور به دیواره رگ‌ها آسیب رسانده و احتمال بروز تصلب شرایین، فشار خون بالا و مشکلات قلبی را افزایش می‌دهند. بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید، دو تا سه برابر بیش از دیگران در معرض بیماری‌های قلبی هستند.

افزایش خطر ابتلا به سندرم متابولیک

افرادی که پسوریازیس درمان‌نشده دارند، بیشتر در معرض ابتلا به سندرم متابولیک هستند که شامل چاقی شکمی، افزایش چربی خون، مقاومت به انسولین و فشار خون بالا است. این وضعیت متابولیکی خطر دیابت نوع ۲، سکته قلبی و مشکلات کبدی را افزایش می‌دهد.

افسردگی و مشکلات روانی

یکی از جنبه‌های بسیار مهم پسوریازیس که نباید نادیده گرفته شود، تأثیرات روانی و عاطفی آن است. ظاهر ضایعات پوستی ممکن است باعث خجالت، کاهش اعتماد به نفس و اضطراب در روابط اجتماعی شود. اگر بیماری درمان نشود و علائم بدتر گردد، احتمال بروز افسردگی، انزواطلبی و کاهش کیفیت زندگی به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.

مطالعات نشان داده‌اند که بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید، حدود ۶۰ درصد بیشتر از افراد سالم دچار افسردگی یا اضطراب می‌شوند. درمان روانی و حمایت خانوادگی در کنار درمان دارویی نقش اساسی در بهبود وضعیت بیماران دارد.

درگیری ناخن‌ها و آسیب به زیبایی دست و پا

در بسیاری از بیماران درمان‌نشده، پسوریازیس به ناخن‌ها گسترش می‌یابد و باعث تغییر رنگ، ضخیم شدن یا جدا شدن ناخن از بستر خود می‌شود. در موارد پیشرفته، ناخن‌ها شکننده، موج‌دار و تغییر شکل یافته می‌گردند. این نوع پسوریازیس نه‌تنها ظاهری ناخوشایند دارد، بلکه ممکن است مانع انجام کارهای روزمره شود.

درگیری ناحیه تناسلی و پسوریازیس معکوس

در بیماران بدون درمان، احتمال درگیری نواحی حساس مانند کشاله ران، بیضه، زیر سینه یا باسن افزایش می‌یابد. این نوع پسوریازیس که به آن پسوریازیس معکوس گفته می‌شود، بسیار دردناک است و به دلیل رطوبت و اصطکاک، مستعد عفونت‌های قارچی می‌باشد. درمان زودهنگام می‌تواند از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کند.

کاهش عملکرد سیستم ایمنی

پسوریازیس درمان‌نشده باعث فعال ماندن سیستم ایمنی بدن در حالت التهابی می‌شود. این وضعیت در درازمدت می‌تواند باعث فرسودگی سیستم ایمنی و کاهش توان دفاعی بدن در برابر سایر بیماری‌ها شود. در نتیجه، فرد ممکن است بیشتر دچار سرماخوردگی، عفونت‌ها و بیماری‌های مزمن گردد.

کاهش کیفیت خواب و انرژی روزانه

خارش و سوزش ناشی از ضایعات پوستی مخصوصاً در شب‌ها می‌تواند باعث بی‌خوابی یا خواب سطحی شود. کمبود خواب خود موجب خستگی، تحریک‌پذیری، کاهش تمرکز و تشدید استرس می‌شود که در نهایت به بدتر شدن وضعیت پسوریازیس کمک می‌کند. این چرخه معیوب در بیماران بدون درمان بسیار شایع است.

تأثیر پسوریازیس بر روابط اجتماعی و زناشویی

پسوریازیس درمان‌نشده به‌ویژه زمانی که نواحی قابل مشاهده بدن یا اندام تناسلی را درگیر کند، می‌تواند باعث بروز مشکلات در روابط زناشویی شود. بیماران ممکن است از تماس بدنی یا روابط جنسی خودداری کنند، زیرا تصور می‌کنند بیماری آن‌ها واگیردار است یا از ظاهر ضایعات خجالت می‌کشند. این نگرانی‌ها در صورت عدم آگاهی اطرافیان می‌تواند منجر به تنش در روابط خانوادگی گردد.

احتمال بدخیمی‌های پوستی در پسوریازیس مزمن

در موارد بسیار نادر، پسوریازیس درمان‌نشده که سال‌ها ادامه دارد و پوست را در معرض التهاب مزمن قرار می‌دهد، ممکن است خطر بروز برخی از سرطان‌های پوستی مانند کارسینوم سلول بازال یا سنگفرشی را افزایش دهد. هرچند این احتمال کم است، اما در بیماران دارای سابقه طولانی بیماری باید مورد توجه پزشک قرار گیرد.

مدیریت و پیشگیری از عوارض پسوریازیس

برای جلوگیری از تمام این عوارض، درمان به‌موقع و پیگیری منظم ضروری است. درمان پسوریازیس شامل سه بخش اصلی است:

1. درمان موضعی: استفاده از کرم‌ها و پمادهای ضدالتهاب مانند کورتیکواستروئیدها و مرطوب‌کننده‌های قوی

2. درمان سیستمیک: مصرف داروهای خوراکی یا تزریقی برای کنترل سیستم ایمنی در موارد متوسط تا شدید

3. تغییر سبک زندگی: پرهیز از استرس، رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و اجتناب از مصرف الکل و دخانیات

جمع‌بندی

پسوریازیس بیماری مزمن و غیرقابل انتقالی است که در صورت عدم درمان می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای سلامت جسمی و روانی فرد داشته باشد. از گسترش ضایعات پوستی و درد مفاصل گرفته تا افزایش خطر بیماری‌های قلبی، افسردگی و کاهش کیفیت زندگی، همگی از نتایج درمان‌نشدن این بیماری هستند.

بنابراین، درمان منظم، مراقبت از پوست و مراجعه دوره‌ای به پزشک متخصص پوست مهم‌ترین اقداماتی هستند که می‌توانند از پیشرفت پسوریازیس و بروز عوارض جبران‌ناپذیر جلوگیری کنند. هرچه درمان زودتر آغاز شود، کنترل بیماری آسان‌تر خواهد بود و بیمار می‌تواند زندگی سالم و طبیعی‌تری را تجربه کند.



پسوریازیس خفیف

قاتل پسوریازیس

بیماری پسوریازیس یکی از شایع‌ترین و در عین حال مزمن‌ترین بیماری‌های پوستی است که با بروز التهاب، قرمزی، پوسته‌ریزی و خارش شدید همراه می‌شود. این بیماری نه تنها بر ظاهر پوست تأثیر می‌گذارد، بلکه از نظر روانی و اجتماعی نیز فرد را دچار مشکلاتی می‌کند. افراد مبتلا معمولاً در جست‌وجوی راهی برای درمان قطعی هستند و بسیاری به دنبال «قاتل پسوریازیس» می‌گردند؛ یعنی روشی یا درمانی که بتواند این بیماری را برای همیشه از بین ببرد. اما آیا واقعاً چنین درمانی وجود دارد؟ در ادامه به بررسی عمیق این موضوع می‌پردازیم.

علت بروز پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است، به این معنا که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کند. این واکنش موجب می‌شود که روند رشد سلول‌های پوستی سرعت گیرد و لایه‌های جدید قبل از حذف لایه‌های قدیمی تشکیل شوند. نتیجه این فرایند، تجمع سلول‌های مرده روی پوست و تشکیل پلاک‌های ضخیم و پوسته‌دار است.
ژنتیک در بروز پسوریازیس نقش بسیار مهمی دارد. اگر در خانواده فردی به این بیماری مبتلا باشد، احتمال انتقال آن به نسل بعد افزایش می‌یابد. همچنین عوامل محیطی مانند استرس، عفونت‌ها، مصرف داروهای خاص و تغییرات هورمونی نیز می‌توانند باعث فعال شدن ژن‌های نهفته این بیماری شوند.

قاتل واقعی پسوریازیس چیست؟

در حقیقت، هنوز درمانی که بتواند پسوریازیس را برای همیشه از بین ببرد وجود ندارد، اما روش‌هایی شناخته شده‌اند که می‌توانند علائم بیماری را تا حد بسیار زیادی کنترل کرده و حتی برای مدتی طولانی آن را خاموش کنند. در نتیجه می‌توان گفت «قاتل پسوریازیس» نه یک دارو یا روش خاص، بلکه ترکیبی از درمان‌های پزشکی، تغییر سبک زندگی و مراقبت مداوم از پوست است.

درمان دارویی؛ اولین گام در مهار پسوریازیس

یکی از مؤثرترین روش‌ها برای کنترل پسوریازیس، استفاده از داروهای موضعی و سیستمیک است. پزشکان معمولاً برای شروع درمان از کرم‌ها و پمادهای حاوی کورتیکواستروئیدها، ویتامین D، ویتامین A یا ترکیبات قطران استفاده می‌کنند. این داروها التهاب پوست را کاهش داده و مانع از تکثیر بیش‌ازحد سلول‌های پوستی می‌شوند.
در موارد شدیدتر، داروهای خوراکی یا تزریقی تجویز می‌شود. از جمله داروهای مؤثر می‌توان به متوترکسات، سیکلوسپورین و داروهای بیولوژیک اشاره کرد. داروهای بیولوژیک جدیدتر به طور هدفمند بخش‌هایی از سیستم ایمنی را که باعث ایجاد التهاب می‌شوند، مهار می‌کنند و در بسیاری از بیماران نتایج شگفت‌انگیزی به همراه دارند.

درمان‌های طبیعی و خانگی

اگرچه درمان‌های پزشکی نقش اصلی را در کنترل بیماری دارند، اما برخی روش‌های طبیعی نیز می‌توانند مکمل خوبی باشند. استفاده از روغن نارگیل، روغن زیتون و آلوئه‌ورا برای نرم کردن پوست و کاهش خارش بسیار مفید است. همچنین حمام با آب ولرم و نمک دریا می‌تواند پوسته‌های روی پوست را نرم کرده و التهاب را کاهش دهد.
تغذیه سالم نیز نقش مهمی در کنترل بیماری دارد. مصرف غذاهای ضدالتهاب مانند ماهی‌های چرب، سبزیجات تازه، مغزها و میوه‌ها توصیه می‌شود. در مقابل، مصرف غذاهای فرآوری‌شده، چربی‌های اشباع و قندهای مصنوعی باید محدود گردد زیرا می‌توانند موجب تشدید التهاب شوند.

نوردرمانی؛ یکی از قاتلان طبیعی پسوریازیس

نور آفتاب و به‌ویژه اشعه فرابنفش نوع B (UVB) یکی از مؤثرترین روش‌های درمانی برای کنترل پسوریازیس است. نوردرمانی تحت نظارت پزشک باعث کند شدن رشد سلول‌های پوستی می‌شود و التهاب را کاهش می‌دهد. البته باید توجه داشت که قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید ممکن است باعث آسیب به پوست و حتی افزایش خطر سرطان شود، بنابراین انجام این روش باید با احتیاط و تحت نظر متخصص پوست صورت گیرد.

نقش استرس در تشدید بیماری

یکی از عواملی که باعث عود مکرر پسوریازیس می‌شود، استرس روحی و اضطراب است. سیستم ایمنی بدن در زمان استرس دچار تغییراتی می‌شود که می‌تواند فعالیت بیماری را افزایش دهد. ازاین‌رو، کنترل استرس از طریق مدیتیشن، یوگا، پیاده‌روی و خواب کافی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. می‌توان گفت در بسیاری از موارد، قاتل واقعی پسوریازیس آرامش ذهنی و روانی است. پسوریازیس چیست و چگونه درمان میشود

اهمیت مرطوب نگه داشتن پوست

خشکی پوست یکی از مشکلات اصلی بیماران مبتلا به پسوریازیس است و می‌تواند خارش و التهاب را تشدید کند. استفاده روزانه از مرطوب‌کننده‌های قوی و کرم‌های چرب می‌تواند به حفظ رطوبت پوست کمک کند. بهتر است بلافاصله پس از استحمام از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده شود تا رطوبت پوست حفظ گردد.

رژیم غذایی ضد پسوریازیس

تحقیقات جدید نشان داده‌اند که رژیم غذایی ضدالتهابی می‌تواند نقش قابل‌توجهی در کاهش علائم بیماری داشته باشد. این رژیم شامل مواد غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان، ویتامین‌های E و D، و اسیدهای چرب امگا 3 است. ماهی سالمون، گردو، دانه کتان، زردچوبه و سبزیجات برگ‌سبز از جمله مواد مفید برای این بیماران هستند. در مقابل، مصرف الکل، فست‌فودها، نوشابه‌ها و گوشت قرمز باید محدود شود زیرا باعث افزایش التهاب در بدن می‌شوند.

ورزش منظم؛ دشمن خاموش پسوریازیس

تحرک بدنی نه‌تنها به کاهش وزن کمک می‌کند بلکه باعث بهبود جریان خون و تقویت سیستم ایمنی می‌شود. ورزش‌های سبک مانند شنا، یوگا، پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری می‌توانند به کنترل علائم بیماری کمک کنند. از سوی دیگر، چاقی یکی از عوامل تشدیدکننده پسوریازیس است و ورزش منظم در پیشگیری از بازگشت بیماری نقش مهمی دارد.

پیشرفت‌های جدید در درمان پسوریازیس

در سال‌های اخیر، تحقیقات زیادی درباره درمان‌های نوین پسوریازیس انجام شده است. داروهای بیولوژیکی جدید که به‌طور اختصاصی مسیرهای التهابی را هدف قرار می‌دهند، توانسته‌اند به بهبود چشمگیری در بیماران منجر شوند. همچنین پژوهش‌ها در زمینه ژن‌درمانی و استفاده از سلول‌های بنیادی در حال پیشرفت است و امید می‌رود در آینده نزدیک درمان قطعی‌تری برای این بیماری پیدا شود.

جمع‌بندی

پسوریازیس بیماری‌ای مزمن است که درمان قطعی برای آن وجود ندارد، اما می‌توان آن را با رعایت توصیه‌های پزشکی، اصلاح سبک زندگی، تغذیه سالم و کنترل استرس به‌خوبی مهار کرد. «قاتل پسوریازیس» در واقع مجموعه‌ای از مراقبت‌های مداوم، تغذیه مناسب، آرامش روانی و پیروی از درمان‌های علمی است. اگر فرد مبتلا بتواند این عوامل را در زندگی خود به تعادل برساند، می‌تواند سال‌ها بدون بروز علائم زندگی کند و کیفیت زندگی خود را حفظ نماید.

عکس بیماری پسوریازیس صورت