آیا تبخال مقعدی خطرناک است؟
تبخال مقعدی یکی از انواع عفونتهای ویروسی ناحیه تناسلی و مقعد است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (Herpes Simplex Virus) ایجاد میشود. این بیماری میتواند در هر فردی، چه زن و چه مرد، بروز کند و اغلب در اثر تماس جنسی با فرد آلوده منتقل میشود. اگرچه تبخال مقعدی معمولاً تهدیدی برای جان فرد محسوب نمیشود، اما میتواند با درد، سوزش، خارش، زخم و ناراحتی شدید همراه باشد و در صورت عدم درمان، خطر انتقال و عود آن افزایش مییابد. در این مقاله به طور کامل به علت، علائم، روشهای انتقال، درمان و میزان خطر تبخال مقعدی پرداخته میشود.
علت ایجاد تبخال مقعدی
عامل اصلی تبخال مقعدی ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-2) است، هرچند نوع ۱ (HSV-1) نیز در برخی موارد میتواند باعث بروز آن شود. این ویروس معمولاً از طریق تماس مستقیم پوست یا غشاهای مخاطی در هنگام رابطه جنسی منتقل میشود. زمانی که ویروس وارد بدن میشود، در سلولهای عصبی ناحیه مورد نظر مخفی میماند و ممکن است بعدها در اثر عواملی مانند استرس، ضعف سیستم ایمنی، یا تغییرات هورمونی دوباره فعال شود و علائم را ایجاد کند.
راههای انتقال تبخال مقعدی
تبخال مقعدی عمدتاً از طریق تماس جنسی با فرد آلوده منتقل میشود. راههای انتقال شامل موارد زیر است:
-
رابطه جنسی مقعدی با فرد مبتلا به تبخال تناسلی یا مقعدی
-
تماس دهانی-مقعدی با فردی که تبخال دهانی فعال دارد
-
تماس پوست با پوست در ناحیه آلوده، حتی در صورت نبود زخم یا تاول قابل مشاهده
-
در موارد نادر، تماس غیرمستقیم از طریق وسایل شخصی آلوده مانند حوله یا لباس زیر
نکته مهم این است که ویروس هرپس حتی زمانی که زخم یا تاول قابل مشاهدهای وجود ندارد، میتواند منتقل شود. بنابراین فرد ناقل ممکن است بدون آگاهی از ابتلا، باعث انتقال ویروس به دیگران شود.
علائم تبخال مقعدی
علائم تبخال مقعدی بسته به شدت عفونت و وضعیت سیستم ایمنی بدن میتواند متفاوت باشد. در برخی افراد، علائم بسیار خفیفاند و حتی ممکن است متوجه ابتلا نشوند، اما در دیگران، نشانهها شدید و دردناک است. شایعترین علائم شامل:
-
احساس سوزش یا خارش در اطراف مقعد
-
ظاهر شدن تاولهای کوچک و دردناک روی پوست یا داخل مقعد
-
ترکیدن تاولها و ایجاد زخمهای سطحی که ممکن است ترشح یا خونریزی داشته باشند
-
درد هنگام اجابت مزاج
-
تب، بدندرد و خستگی عمومی در زمان اولین بروز بیماری
-
تورم غدد لنفاوی ناحیه کشاله ران
معمولاً اولین حمله تبخال مقعدی شدیدتر و طولانیتر است و ممکن است ۲ تا ۳ هفته طول بکشد. پس از آن، ویروس در بدن باقی میماند و ممکن است در دورههای مختلف دوباره فعال شود، اما عودها معمولاً خفیفتر هستند.
آیا تبخال مقعدی خطرناک است؟
به طور کلی، تبخال مقعدی در افراد سالم خطر جانی ندارد، اما میتواند باعث ناراحتی شدید، درد مزمن و مشکلات روانی شود. با این حال، در برخی شرایط خاص ممکن است خطرناکتر باشد: شکل ظاهری تبخال مقعدی
-
در افراد با سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که دچار بیماریهایی مانند HIV یا سرطان هستند یا داروهای تضعیفکننده ایمنی مصرف میکنند، ممکن است دچار تبخال گستردهتر و عفونت شدید شوند.
-
در زنان باردار: اگر تبخال در دوران بارداری فعال شود، خطر انتقال ویروس به نوزاد وجود دارد که میتواند برای او خطرناک باشد.
-
در صورت عفونتهای همزمان: وجود سایر بیماریهای مقاربتی ممکن است باعث تشدید عفونت و افزایش خطر انتقال شود.
-
در صورت عدم درمان: تبخال مقعدی بدون درمان ممکن است باعث گسترش عفونت به نواحی مجاور مانند واژن، آلت تناسلی یا ران شود و درد مزمن و زخمهای مکرر ایجاد کند.
عکس تبخال پوستی
عوامل تحریک و عود تبخال مقعدی
ویروس هرپس پس از اولین عفونت در بدن باقی میماند و ممکن است در شرایط خاص دوباره فعال شود. برخی عوامل محرک عبارتاند از:
-
استرس یا اضطراب شدید
-
تب یا بیماریهای دیگر
-
تماس مکرر با ناحیه آلوده
-
تغییرات هورمونی (بهویژه در زنان در دوران قاعدگی)
-
قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید
-
ضعف سیستم ایمنی بدن
تشخیص تبخال مقعدی
پزشک معمولاً با مشاهده علائم و معاینه ناحیه مقعد میتواند احتمال تبخال را مطرح کند. برای تشخیص دقیقتر، از تستهای آزمایشگاهی استفاده میشود، از جمله:
-
نمونهبرداری از تاول یا زخم: برای شناسایی مستقیم ویروس
-
آزمایش خون: برای بررسی وجود آنتیبادیهای HSV-1 و HSV-2
-
تست PCR: برای تشخیص DNA ویروس، که حساسترین روش است بهترین پماد برای تبخال تناسلی زنان
تشخیص دقیق اهمیت زیادی دارد، زیرا برخی بیماریهای دیگر مانند زگیل تناسلی، شقاق مقعد یا عفونتهای قارچی ممکن است علائمی مشابه داشته باشند.
درمان تبخال مقعدی
درمان تبخال مقعدی با هدف کاهش شدت علائم، کوتاه کردن دوره بیماری و پیشگیری از عود انجام میشود. درمان شامل موارد زیر است:
-
داروهای ضدویروسی: داروهایی مانند آسیکلوویر، فامسیکلوویر یا والاسیکلوویر به کنترل ویروس و کاهش علائم کمک میکنند.
-
مسکنها و داروهای ضدالتهاب: برای کاهش درد و ناراحتی به کار میروند.
-
کمپرس گرم یا سرد: میتواند به تسکین درد و خارش کمک کند.
-
رعایت بهداشت ناحیه: تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه مقعد برای جلوگیری از عفونتهای ثانویه ضروری است.
در مواردی که عود بیماری مکرر است، ممکن است پزشک درمان پیشگیرانه طولانیمدت با دوز پایین داروهای ضدویروسی را توصیه کند.
آیا تبخال مقعدی قابل درمان قطعی است؟
متأسفانه در حال حاضر هیچ درمانی که بتواند ویروس هرپس را بهطور کامل از بدن حذف کند وجود ندارد. ویروس پس از ورود به بدن در سلولهای عصبی باقی میماند، اما داروهای ضدویروسی میتوانند عود بیماری را کنترل کرده و احتمال انتقال را کاهش دهند.
راههای پیشگیری از تبخال مقعدی
پیشگیری از تبخال مقعدی شامل رعایت رفتارهای جنسی ایمن و مراقبتهای بهداشتی است:
-
پرهیز از رابطه جنسی با افراد مبتلا در زمان فعال بودن زخمها
-
استفاده از کاندوم یا سدهای محافظ در روابط جنسی
-
خودداری از تماس دهانی-مقعدی با فردی که تبخال دهانی دارد
-
آگاهی از وضعیت سلامت شریک جنسی
-
تقویت سیستم ایمنی با تغذیه سالم، خواب کافی و کاهش استرس
تفاوت تبخال مقعدی با سایر عفونتهای مشابه
گاهی تبخال مقعدی با بیماریهایی مانند شقاق مقعد، بواسیر یا زگیل تناسلی اشتباه گرفته میشود. تفاوت اصلی تبخال در وجود تاولهای کوچک و دردناک است که پس از ترکیدن، زخمهای سطحی ایجاد میکنند. در حالیکه زگیل تناسلی معمولاً بدون درد است و به شکل برجستگیهای گوشتی ظاهر میشود.
جمعبندی
تبخال مقعدی اگرچه بیماری خطرناک و کشندهای نیست، اما میتواند باعث ناراحتی و عودهای مکرر شود. مهمترین نکته در برخورد با این بیماری، آگاهی از راههای انتقال، تشخیص بهموقع و شروع درمان مناسب است. با رعایت اصول بهداشت جنسی، استفاده از وسایل محافظتی، و کنترل عوامل محرک، میتوان از عود و گسترش عفونت جلوگیری کرد. مراجعه منظم به پزشک و مصرف داروهای ضدویروسی طبق دستور نیز نقش مهمی در کنترل این بیماری دارد. در نتیجه، تبخال مقعدی با مدیریت صحیح، قابل کنترل و زندگی با آن کاملاً امکانپذیر است.
آیا تبخال واژن خطرناک است؟
تبخال واژن یکی از بیماریهای شایع مقاربتی است که بسیاری از زنان ممکن است در طول زندگی خود با آن مواجه شوند. این عارضه توسط ویروسی به نام «هرپس سیمپلکس» (Herpes Simplex Virus) ایجاد میشود و معمولاً با علائمی مانند تاولهای دردناک، خارش، سوزش و گاهی تب همراه است. بسیاری از زنان در مواجهه با این بیماری نگران خطرناک بودن آن هستند، اما واقعیت این است که تبخال واژن معمولاً تهدیدی جدی برای زندگی فرد نیست، با این حال در برخی شرایط میتواند عوارض خاصی به دنبال داشته باشد.
علت ایجاد تبخال واژن
ویروس هرپس سیمپلکس دو نوع دارد: HSV-1 و HSV-2.
HSV-1 معمولاً عامل تبخال لب است، اما در اثر تماس دهانیتناسلی میتواند به ناحیه تناسلی منتقل شود. HSV-2 معمولاً عامل اصلی تبخال تناسلی و واژینال است. انتقال این ویروس از طریق تماس مستقیم پوست با پوست یا تماس با ترشحات آلوده در حین رابطه جنسی واژنی، دهانی یا مقعدی اتفاق میافتد.
حتی اگر فرد مبتلا در ظاهر هیچ زخم یا تاولی نداشته باشد، باز هم میتواند ویروس را منتقل کند زیرا ویروس در سلولهای پوست پنهان میماند و ممکن است در زمانهایی بدون علامت فعال باشد.
علائم تبخال واژن
تبخال واژن معمولاً چند روز پس از تماس جنسی آلوده ظاهر میشود، اما ممکن است هفتهها یا حتی ماهها طول بکشد تا علائم آشکار شوند. از جمله علائم رایج میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
-
احساس سوزش و خارش در اطراف واژن یا مقعد تبخال مقعدی نی نی سایت
-
بروز تاولهای کوچک و دردناک که ممکن است ترکیده و زخمهای سطحی ایجاد کنند
-
سوزش هنگام ادرار
-
ترشحات غیرطبیعی واژن
-
درد در هنگام رابطه جنسی
-
تب، سردرد و خستگی در عفونتهای اولیه
در برخی افراد، عفونت ممکن است بسیار خفیف باشد یا حتی بدون علامت بماند. در این صورت فرد ممکن است بدون آنکه بداند، ناقل ویروس باشد. عکس تبخال تناسلی در بارداری
آیا تبخال واژن خطرناک است؟
در بیشتر موارد، تبخال واژن بیماری خطرناکی نیست و بهندرت باعث عوارض جدی میشود. با این حال در برخی شرایط، خطر آن افزایش پیدا میکند:
-
در دوران بارداری: اگر مادر در سهماهه سوم بارداری دچار تبخال تناسلی شود، احتمال انتقال ویروس به نوزاد در حین زایمان وجود دارد که ممکن است برای نوزاد خطرناک باشد و حتی منجر به تبخال نوزادی (Neonatal Herpes) شود.
-
در افراد با سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که دچار بیماریهایی مانند HIV هستند یا داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی مصرف میکنند، ممکن است دچار تبخال شدید و گسترده شوند.
-
در صورت عدم درمان به موقع: در برخی موارد نادر، زخمهای تبخال میتوانند عفونی شوند یا باعث بروز دردهای مزمن در ناحیه لگن شوند.
در نتیجه، اگرچه تبخال واژن به خودی خود کشنده نیست، اما نیاز به مراقبت، تشخیص و درمان مناسب دارد تا از بروز عوارض پیشگیری شود.
تشخیص تبخال واژن
پزشک معمولاً با بررسی ظاهری ضایعات، به وجود تبخال مشکوک میشود. با این حال برای اطمینان بیشتر، ممکن است آزمایشهای زیر انجام شود:
-
نمونهبرداری از مایع تاول: برای شناسایی نوع ویروس هرپس
-
آزمایش خون: برای بررسی وجود آنتیبادیهای ویروس در بدن
تشخیص زودهنگام به کنترل بهتر علائم و جلوگیری از انتقال ویروس کمک میکند.
روشهای درمان تبخال واژن
درمان تبخال واژن بهطور کامل باعث از بین رفتن ویروس نمیشود، اما میتواند علائم را کاهش داده و مدت زمان عفونت را کوتاه کند. درمان معمولاً شامل موارد زیر است:
-
داروهای ضدویروس: مانند آسیکلوویر (Acyclovir)، والاسیکلوویر (Valacyclovir) و فامسیکلوویر (Famciclovir) که توسط پزشک تجویز میشوند. پماد برای درمان تبخال مقعدی
-
داروهای موضعی: برای کاهش درد و سوزش در ناحیه درگیر
-
کمپرس آب سرد یا گرم: برای تسکین التهاب و درد
-
استفاده از لباس زیر نخی و آزاد: برای جلوگیری از تحریک بیشتر پوست
در مواردی که عفونت مکرر است، پزشک ممکن است مصرف طولانیمدت داروهای ضدویروس را برای کنترل ویروس پیشنهاد دهد.
آیا تبخال واژن درمان قطعی دارد؟
متأسفانه در حال حاضر درمان قطعی برای از بین بردن ویروس هرپس وجود ندارد. ویروس پس از اولین عفونت، در سلولهای عصبی بدن باقی میماند و ممکن است در آینده مجدداً فعال شود. با این حال بسیاری از افراد پس از مدتی دفعات عود تبخال در آنها کاهش مییابد و شدت علائم نیز کمتر میشود.
نکات پیشگیرانه برای تبخال واژن
برای پیشگیری از ابتلا یا انتقال تبخال واژن رعایت نکات زیر ضروری است:
-
استفاده از کاندوم در روابط جنسی
-
پرهیز از رابطه جنسی در زمان بروز تاول یا زخم
-
اجتناب از تماس پوستی با نواحی آلوده
-
اطلاع دادن به شریک جنسی در صورت ابتلا
-
رعایت بهداشت فردی و شستوشوی منظم ناحیه تناسلی با آب ولرم
تبخال واژن و رابطه جنسی
در زمان فعال بودن تبخال (وجود زخم و تاول)، رابطه جنسی توصیه نمیشود، زیرا احتمال انتقال ویروس بسیار بالاست. حتی بعد از بهبودی زخمها، ممکن است ویروس همچنان در سطح پوست وجود داشته باشد، بنابراین باید با پزشک درباره زمان مناسب از سرگیری رابطه جنسی مشورت کرد.
نتیجهگیری
تبخال واژن یک بیماری شایع اما قابل کنترل است. اگرچه درمان قطعی ندارد، اما با رعایت بهداشت، مصرف داروهای ضدویروسی و مراقبتهای مناسب میتوان از گسترش و عود مکرر آن جلوگیری کرد. این بیماری معمولاً خطرناک نیست، اما در بارداری و در افراد با ضعف سیستم ایمنی نیازمند توجه ویژه است. در صورت مشاهده علائم مشکوک مانند تاول یا زخم در ناحیه تناسلی، مراجعه به پزشک متخصص زنان برای تشخیص و درمان بهموقع اهمیت زیادی دارد.
آیا تبخال باعث سرطان میشود؟
تبخال یکی از شایعترین عفونتهای ویروسی در جهان است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد میشود. این ویروس به دو نوع اصلی تقسیم میشود: HSV-1 که عمدتاً تبخال دهانی ایجاد میکند و HSV-2 که عامل اصلی تبخال تناسلی است. هر دو نوع ویروس پس از ورود به بدن، در سلولهای عصبی مخفی میشوند و میتوانند در شرایط خاص مانند استرس، ضعف ایمنی یا بیماریهای دیگر دوباره فعال شوند. اما پرسش بسیاری از افراد این است که آیا تبخال، بهویژه تبخال تناسلی، میتواند منجر به بروز سرطان شود یا خیر. در این مقاله بهصورت علمی و جامع این موضوع را بررسی میکنیم.
ماهیت ویروس تبخال
ویروس هرپس سیمپلکس از خانواده ویروسهای DNAدار است و پس از ورود به بدن در سلولهای عصبی باقی میماند. این ویروس برخلاف برخی دیگر از ویروسها، بهطور مستقیم با سلولهای سرطانی در ارتباط نیست، اما میتواند تغییراتی در سلولها ایجاد کند که احتمال بروز مشکلاتی را در درازمدت افزایش دهد. ویروس تبخال خود بهتنهایی عامل مستقیم سرطان نیست، اما برخی از انواع عفونتهای ویروسی مشابه، مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، ارتباط مستقیمی با سرطانهای ناحیه تناسلی دارند. درمان تبخال مقعدی نی نی سایت
تفاوت بین ویروس تبخال و HPV
یکی از مهمترین نکاتی که باید دانست، تفاوت میان ویروس تبخال (HSV) و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. این دو ویروس از خانوادههای متفاوتی هستند و اثرات متفاوتی بر بدن دارند.
-
ویروس تبخال (HSV):
عامل ایجاد تبخال لب، دهان و ناحیه تناسلی است. این ویروس باعث ایجاد تاولهای دردناک میشود، اما ارتباط مستقیم با سرطان ندارد. -
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV):
این ویروس عامل اصلی زگیل تناسلی است و برخی از انواع آن (بهویژه HPV نوع ۱۶ و ۱۸) با سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو ارتباط مستقیم دارند.
بنابراین بسیاری از افرادی که تصور میکنند تبخال تناسلی ممکن است باعث سرطان شود، در واقع ویروس HSV را با HPV اشتباه میگیرند.
آیا تبخال میتواند زمینهساز سرطان باشد؟
اگرچه تبخال تناسلی بهصورت مستقیم باعث سرطان نمیشود، اما در برخی تحقیقات علمی، مشاهده شده است که عفونتهای مکرر با ویروس HSV-2 ممکن است بهطور غیرمستقیم خطر بروز برخی از سرطانها را افزایش دهند. دلیل این امر آن است که عفونتهای مزمن باعث التهاب طولانیمدت در بدن میشوند و التهاب مداوم میتواند به آسیب سلولی منجر شود. درمان خانگی تبخال مقعدی
در برخی مطالعات، ارتباط ضعیفی بین HSV-2 و افزایش خطر سرطان دهانه رحم در زنانی که همزمان به HPV نیز مبتلا هستند، مشاهده شده است. در واقع، وجود تبخال تناسلی ممکن است زمینه را برای فعالیت بیشتر HPV فراهم کند و روند سرطانی شدن سلولها را تسریع کند.
اما باید تأکید کرد که تبخال به تنهایی و بدون وجود ویروس HPV، عامل سرطان نیست و در اغلب افراد مبتلا، هیچگونه مشکل سرطانی ایجاد نمیکند.
نقش سیستم ایمنی در بروز سرطان پس از تبخال
بدن انسان دارای سیستم ایمنی قوی است که معمولاً میتواند عفونت تبخال را کنترل کند. اما در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند بیماران مبتلا به HIV، افراد تحت شیمیدرمانی یا کسانی که داروهای سرکوبکننده ایمنی مصرف میکنند، احتمال فعال شدن مکرر ویروس تبخال و افزایش خطر عفونتهای همزمان بیشتر است. در چنین شرایطی، اگر فرد به ویروسهای دیگری مانند HPV نیز آلوده شود، احتمال بروز تغییرات سلولی افزایش مییابد.
بنابراین، نقش اصلی در احتمال بروز سرطان را ضعف سیستم ایمنی و وجود سایر عفونتهای ویروسی ایفا میکند، نه خود ویروس تبخال.
علائم و نشانههای خطر که باید جدی گرفته شوند
اگرچه تبخال معمولاً بیماری خطرناکی نیست، اما در برخی موارد باید به علائم خاصی توجه کرد:
-
زخمهایی که بیش از ۴ هفته بهبود پیدا نمیکنند
-
ترشحات غیرطبیعی از ناحیه تناسلی
-
خونریزی غیرعادی واژن در زنان
-
احساس درد مداوم در ناحیه لگن
-
رشد توده یا زخم غیرمعمول در اطراف دستگاه تناسلی
در صورت مشاهده چنین علائمی، لازم است فرد فوراً به پزشک متخصص زنان یا متخصص عفونی مراجعه کند تا احتمال وجود سایر بیماریهای ویروسی یا تغییرات سلولی بررسی شود.
روشهای پیشگیری از تبخال و کاهش خطر عوارض
۱. استفاده از کاندوم در روابط جنسی:
کاندوم میتواند خطر انتقال ویروس تبخال را کاهش دهد، هرچند به طور کامل از انتقال جلوگیری نمیکند.
۲. پرهیز از رابطه در زمان فعال بودن تبخال:
در دورهای که تاولها یا زخمها وجود دارند، تماس جنسی نباید انجام شود.
۳. تقویت سیستم ایمنی:
خواب کافی، تغذیه سالم، مصرف میوهها و سبزیجات، و کاهش استرس میتواند به کنترل ویروس کمک کند.
۴. درمان به موقع:
استفاده از داروهای ضدویروسی مانند آسیکلوویر یا والاسیکلوویر میتواند طول دوره بیماری را کاهش دهد و از گسترش آن جلوگیری کند.
۵. واکسیناسیون HPV برای پیشگیری از سرطان:
اگرچه واکسنی برای تبخال وجود ندارد، اما واکسن HPV میتواند از ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی و سرطانهای مرتبط با آن جلوگیری کند.
نقش تبخال در بارداری و خطرات احتمالی
در زنان باردار، اگر عفونت تبخال تناسلی در اواخر بارداری فعال شود، ممکن است خطر انتقال ویروس به نوزاد هنگام زایمان افزایش یابد. در این موارد، پزشک ممکن است برای پیشگیری از انتقال، زایمان سزارین را توصیه کند. هرچند تبخال تناسلی معمولاً تأثیری در ایجاد سرطان در زنان باردار ندارد، اما باید با مراقبت و نظارت پزشک مدیریت شود.
آیا تبخال دهانی نیز خطر سرطان دارد؟
برخی تحقیقات نشان دادهاند که تبخال دهانی (HSV-1) ممکن است در ترکیب با ویروسهای دیگر مانند HPV در بروز سرطانهای دهانی و حلقی نقش ضعیفی داشته باشد. با این حال، شواهد قطعی در این زمینه وجود ندارد و ارتباط آن هنوز در حال بررسی است.
جمعبندی
تبخال، چه دهانی و چه تناسلی، بیماری شایعی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد میشود. این ویروس بهطور مستقیم باعث سرطان نمیشود، اما در برخی شرایط خاص، بهویژه زمانی که با ویروس HPV همراه باشد، میتواند خطر بروز تغییرات سلولی را افزایش دهد. بنابراین، تبخال بهتنهایی عامل سرطان نیست، اما وجود آن میتواند زمینهساز افزایش خطر در حضور سایر عوامل شود.
برای پیشگیری از هرگونه عوارض احتمالی، رعایت بهداشت جنسی، درمان به موقع، تقویت سیستم ایمنی بدن و انجام آزمایشهای دورهای بسیار اهمیت دارد. زنان باید در صورت مشاهده هرگونه زخم غیرمعمول در ناحیه تناسلی یا تغییر در ترشحات، حتماً به پزشک مراجعه کنند تا از سلامت دهانه رحم و دستگاه تناسلی خود مطمئن شوند.











دیدگاه کاربران
مطلب بسیار مفید و آموزنده بود، ممنون!
امیدوارم پستهای بیشتری در این زمینه ببینیم.
ارسال دیدگاه