چه چیزی باعث پسوریازیس میشود؟
پسوریازیس یکی از بیماریهای مزمن پوستی است که با ایجاد لکهها، پوستهریزی و التهاب مشخص میشود و میتواند از نظر ظاهری و روانی تأثیر زیادی بر فرد بگذارد. این بیماری معمولاً بهصورت دورهای ظاهر میشود و ممکن است در برخی افراد با شدت زیاد و در برخی دیگر خفیفتر باشد. یکی از پرسشهای مهم درباره این بیماری این است که «چه چیزی باعث پسوریازیس میشود؟». در این مقاله بهصورت جامع و علمی، عوامل مختلف مؤثر در بروز پسوریازیس را بررسی میکنیم تا درک بهتری از ریشههای آن به دست آورید.
علت اصلی پسوریازیس
پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است. در بدن فرد مبتلا، سیستم ایمنی بهاشتباه به سلولهای پوست حمله میکند. در حالت طبیعی، سلولهای پوست هر ۲۸ تا ۳۰ روز یک بار تجدید میشوند، اما در مبتلایان به پسوریازیس این روند به کمتر از ۵ تا ۷ روز کاهش پیدا میکند. این تسریع در تولید سلولهای پوستی باعث تجمع سلولها روی سطح پوست و ایجاد پوستههای ضخیم و قرمز میشود.
به بیان سادهتر، علت اصلی پسوریازیس واکنش غیرعادی سیستم ایمنی بدن است که با فعال شدن بیشازحد گلبولهای سفید (بهویژه سلولهای T) موجب التهاب و رشد سریع پوست میشود.
عوامل ژنتیکی و وراثت
ژنتیک نقش بسیار مهمی در ابتلا به پسوریازیس دارد. اگر یکی از والدین دچار پسوریازیس باشد، احتمال ابتلای فرزند بین ۱۰ تا ۲۰ درصد افزایش مییابد و اگر هر دو والد مبتلا باشند، این احتمال به بیش از ۵۰ درصد میرسد. دانشمندان تاکنون بیش از ۲۵ ژن مرتبط با این بیماری را شناسایی کردهاند که بر نحوه عملکرد سیستم ایمنی تأثیر میگذارند.
البته داشتن ژن مرتبط بهتنهایی برای ابتلا کافی نیست. اغلب افراد دارای ژن پسوریازیس تنها در صورتی دچار علائم میشوند که در معرض عوامل محرک خاصی قرار گیرند.
عوامل محرک محیطی
یکی از مهمترین جنبههای پسوریازیس، نقش عوامل محیطی است. این بیماری معمولاً زمانی ظاهر میشود یا شدت میگیرد که بدن فرد در معرض شرایط خاصی قرار بگیرد. از جمله این عوامل میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
-
استرس و اضطراب: استرس مزمن میتواند سیستم ایمنی را تحریک کرده و باعث شعلهور شدن بیماری شود.
-
عفونتها: عفونتهای باکتریایی (مثل گلودرد استرپتوکوکی) یا ویروسی میتوانند شروعکننده پسوریازیس باشند، بهویژه در کودکان.
-
آسیب به پوست (پدیده کوبنر): هرگونه خراش، بریدگی یا آفتابسوختگی ممکن است باعث ایجاد ضایعات جدید پسوریازیس در همان ناحیه شود.
-
داروها: مصرف برخی داروها مانند بتابلاکرها، لیتیوم، داروهای ضد مالاریا یا کورتونها میتواند بیماری را تشدید کند.
-
تغییرات آبوهوا: هوای سرد و خشک اغلب باعث خشکی پوست و تحریک پسوریازیس میشود، در حالی که نور خورشید و آبوهوای گرم ممکن است علائم را کاهش دهد.
-
مصرف الکل و دخانیات: الکل و سیگار هر دو از عوامل شناختهشده در تشدید علائم و افزایش احتمال عود بیماری هستند.
نقش سیستم ایمنی در پسوریازیس
سیستم ایمنی در حالت طبیعی برای دفاع از بدن در برابر عوامل بیماریزا عمل میکند. اما در بیماران مبتلا به پسوریازیس، سلولهای T بهاشتباه فعال میشوند و موادی به نام سیتوکینها را آزاد میکنند که موجب التهاب میشود. این واکنش باعث افزایش تولید سلولهای پوست در مدتزمان کوتاه و در نتیجه ضخیم شدن و پوستهریزی پوست میشود.
در واقع، پسوریازیس نه تنها یک بیماری پوستی بلکه یک اختلال ایمنی سیستمیک محسوب میشود که ممکن است سایر اعضای بدن را نیز درگیر کند، از جمله مفاصل (در قالب آرتریت پسوریاتیک).
تأثیر هورمونها بر پسوریازیس
هورمونها نیز میتوانند در شدت یا شروع بیماری نقش داشته باشند. معمولاً علائم پسوریازیس در دوران بلوغ، بارداری یا یائسگی که سطح هورمونها تغییر میکند، افزایش یا کاهش مییابد. در برخی زنان، پسوریازیس در دوران بارداری بهبود پیدا میکند، اما بعد از زایمان مجدداً عود میکند.
نقش رژیم غذایی و سبک زندگی
هرچند رژیم غذایی بهتنهایی علت مستقیم پسوریازیس نیست، اما تغذیه نامناسب میتواند در تشدید آن نقش داشته باشد. مصرف بیش از حد غذاهای فرآوریشده، قند، چربیهای اشباع و الکل باعث التهاب بیشتر در بدن میشود. تفاوت قارچ ناخن و پسوریازیس ناخن
در مقابل، رژیمی سرشار از میوهها، سبزیجات، ماهیهای چرب (مانند سالمون)، روغن زیتون و منابع غنی از ویتامین D و امگا ۳ میتواند التهاب را کاهش داده و روند بیماری را کنترل کند. ورزش منظم، خواب کافی و کنترل وزن نیز در کاهش علائم بسیار مؤثر است.
تفاوت عوامل ایجادکننده پسوریازیس در کودکان و بزرگسالان
در کودکان، عفونتهای ویروسی یا باکتریایی، استرس تحصیلی یا تغییرات ناگهانی در سبک زندگی معمولاً از مهمترین محرکهای بیماری هستند. در حالیکه در بزرگسالان، مصرف داروها، الکل، دخانیات و فشارهای شغلی یا خانوادگی نقش پررنگتری دارند.
آیا پسوریازیس مسری است؟
یکی از باورهای اشتباه درباره پسوریازیس این است که این بیماری ممکن است از فردی به فرد دیگر منتقل شود. در حالیکه پسوریازیس به هیچ عنوان بیماری مسری نیست و تماس فیزیکی، استفاده مشترک از وسایل شخصی یا زندگی در کنار فرد مبتلا هیچ خطری برای انتقال ندارد.
جمعبندی
پسوریازیس نتیجه تعامل پیچیده میان عوامل ژنتیکی، ایمنی و محیطی است. این بیماری زمانی بروز میکند که سیستم ایمنی بیشفعال شود و سلولهای پوست را بیش از حد تولید کند. هرچند علت دقیق هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما مشخص شده است که ژنها، استرس، داروها، آسیبهای پوستی و سبک زندگی از مهمترین عوامل محرک آن هستند.
درک این عوامل و شناسایی محرکهای فردی میتواند به کنترل بهتر بیماری و کاهش دفعات عود آن کمک کند. افرادی که مشکوک به پسوریازیس هستند، باید به متخصص پوست مراجعه کنند تا نوع دقیق بیماری تشخیص داده شده و درمان مناسب آغاز شود. مدیریت پسوریازیس نیازمند همکاری میان پزشک، بیمار و رعایت دقیق نکات سبک زندگی سالم است.
بهترین پماد برای درمان پسوریازیس
پسوریازیس یکی از بیماریهای مزمن پوستی است که با التهاب، قرمزی و پوستهریزی مشخص میشود. این بیماری معمولاً در اثر اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن ایجاد میشود و باعث افزایش سرعت تولید سلولهای پوستی میگردد. درمان قطعی برای پسوریازیس وجود ندارد، اما با استفاده از داروها، پمادها و تغییر در سبک زندگی میتوان علائم را تا حد زیادی کنترل کرد. در این مقاله، به بررسی بهترین پمادهای درمان پسوریازیس و نحوه عملکرد آنها خواهیم پرداخت.
علت استفاده از پماد در درمان پسوریازیس
پمادها یکی از اولین خطوط درمانی در بیماران مبتلا به پسوریازیس هستند. این محصولات معمولاً به صورت موضعی استفاده میشوند و هدف آنها کاهش التهاب، خارش، قرمزی و پوستهریزی پوست است. برخلاف داروهای خوراکی یا تزریقی، پمادها به صورت مستقیم بر ناحیه آسیبدیده اثر میگذارند و عوارض سیستمیک بسیار کمتری دارند. پزشکان معمولاً از پمادها برای درمان موارد خفیف تا متوسط پسوریازیس استفاده میکنند و در مراحل شدیدتر ممکن است درمانهای ترکیبی تجویز شود.
انواع پماد برای درمان پسوریازیس
درمان موضعی پسوریازیس شامل چندین دسته دارویی است که هر کدام عملکرد متفاوتی دارند. برخی از مهمترین انواع پمادهای مورد استفاده عبارتاند از:
پمادهای حاوی کورتیکواستروئید
کورتیکواستروئیدها قویترین داروهای ضدالتهابی موضعی هستند که التهاب و قرمزی پوست را کاهش میدهند. این داروها در غلظتها و قدرتهای مختلفی وجود دارند و بسته به شدت بیماری و محل ضایعه تجویز میشوند.
برخی از نمونههای رایج عبارتاند از:
-
بتامتازون (Betamethasone)
-
کلوبتازول پروپیونات (Clobetasol Propionate)
-
مومتازون فوروات (Mometasone Furoate)
استفاده طولانیمدت از این پمادها باید با احتیاط انجام شود، زیرا ممکن است باعث نازک شدن پوست یا وابستگی شود. پزشک معمولاً توصیه میکند از آنها در دورههای کوتاهمدت و بهصورت متناوب استفاده شود.
پمادهای ویتامین D (کلسیپوتریول)
کلسیپوتریول (Calcipotriol) یا ویتامین D مصنوعی، یکی از مؤثرترین درمانهای موضعی پسوریازیس است. این ترکیب باعث کاهش سرعت تقسیم سلولهای پوستی میشود و در نتیجه از ضخیم شدن پلاکها جلوگیری میکند. اغلب این پماد در ترکیب با کورتیکواستروئیدها استفاده میشود تا اثر ضدالتهابی قویتری داشته باشد.
نمونههای معروف شامل: عکس بیماری پسوریازیس صورت
-
Daivonex (دایوونکس)
-
Daivobet (دایوبت)
ترکیب کلسیپوتریول با بتامتازون معمولاً یکی از بهترین گزینهها برای کنترل سریع علائم پسوریازیس است.
پمادهای قیر زغالسنگ (Coal Tar)
قیر زغالسنگ یکی از قدیمیترین درمانهای پسوریازیس است که با کاهش رشد سلولهای پوستی، کاهش خارش و بهبود التهاب عمل میکند. اگرچه بوی ناخوشایند و لکهگذاری لباس از معایب آن است، اما در بسیاری از بیماران مؤثر واقع میشود.
این پماد معمولاً در درمان پسوریازیس پوست سر یا نواحی ضخیم بدن مانند آرنج و زانو استفاده میشود.
پمادهای رتینوئیدی (مانند تازاروتن) پسوریازیس چیست و چگونه درمان میشود
رتینوئیدها از مشتقات ویتامین A هستند و باعث کاهش التهاب و تنظیم رشد سلولهای پوستی میشوند. پماد تازاروتن (Tazarotene) یکی از معروفترین انواع آن است و معمولاً برای ضایعات مقاوم به درمان استفاده میشود.
نکته مهم این است که رتینوئیدها میتوانند باعث تحریک پوست شوند، بنابراین در ابتدا بهتر است با غلظت پایین استفاده شوند و سپس به تدریج افزایش یابند.
پمادهای مرطوبکننده و نرمکننده
اگرچه این نوع پمادها اثر درمانی مستقیمی بر روی پسوریازیس ندارند، اما نقش مهمی در کاهش خشکی و پوستهریزی پوست ایفا میکنند. مرطوبکنندهها مانع از تبخیر آب از سطح پوست میشوند و باعث بهبود ظاهر پوست و کاهش احساس سوزش یا خارش میگردند.
انواع کرمها و پمادهای حاوی اوره، گلیسیرین، وازلین و لانولین در این دسته قرار میگیرند.
پمادهای حاوی سالیسیلیک اسید
سالیسیلیک اسید یکی از ترکیبات لایهبردار طبیعی است که با از بین بردن پوستههای ضخیم، جذب بهتر سایر داروهای موضعی را ممکن میکند. این ماده معمولاً همراه با قیر زغالسنگ یا کورتیکواستروئیدها تجویز میشود.
پمادهای حاوی ۲ تا ۵ درصد سالیسیلیک اسید برای استفاده در پوست بدن مناسب هستند، اما برای صورت باید از غلظتهای پایینتر استفاده شود. پسوریازیس خفیف
بهترین پمادهای ترکیبی برای درمان پسوریازیس
در سالهای اخیر، ترکیبات دارویی جدیدی برای درمان موضعی پسوریازیس تولید شده است که اثر چندگانه دارند. برخی از پمادهای ترکیبی که در مطالعات بالینی نتایج بسیار خوبی نشان دادهاند عبارتاند از: شفا یافتگان پسوریازیس نی نی سایت
-
Daivobet (کلسیپوتریول + بتامتازون)
-
Enstilar Foam (نسخه فوم دایوبت)
-
Diprosalic (بتامتازون + سالیسیلیک اسید)
این داروها ضمن کنترل التهاب، رشد غیرطبیعی سلولهای پوستی را کاهش داده و باعث نرم شدن نواحی آسیبدیده میشوند.
نکات مهم در استفاده از پمادهای پسوریازیس
-
قبل از استفاده از هر نوع پماد، پوست باید تمیز و خشک باشد.
-
مقدار کمی از پماد روی ناحیه مورد نظر زده شود و به آرامی ماساژ داده شود.
-
از مصرف طولانیمدت داروهای استروئیدی خودداری کنید مگر با تجویز پزشک.
-
استفاده از مرطوبکننده پس از حمام، به جذب بهتر دارو کمک میکند.
-
در صورت تحریک، سوزش یا قرمزی شدید، مصرف پماد باید متوقف شود.
پمادهای گیاهی و طبیعی برای کمک به درمان پسوریازیس
در کنار داروهای شیمیایی، برخی پمادها و ترکیبات گیاهی نیز به کاهش علائم پسوریازیس کمک میکنند. از جمله:
-
پماد آلوئهورا: برای تسکین التهاب و خارش.
-
پماد زردچوبه: به دلیل خاصیت ضدالتهابی و آنتیاکسیدانی.
-
پماد روغن نارگیل یا روغن زیتون: برای مرطوب کردن پوست و جلوگیری از پوستهریزی.
البته این درمانها معمولاً بهعنوان مکمل درمان دارویی استفاده میشوند و نباید جایگزین داروهای اصلی شوند.
نتیجهگیری
پمادهای درمان پسوریازیس نقش کلیدی در کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارند. انتخاب بهترین پماد بستگی به شدت بیماری، نوع پوست و محل درگیری دارد. برای بسیاری از بیماران، ترکیب چند نوع پماد مانند کورتیکواستروئید، ویتامین D و مرطوبکنندهها بیشترین تأثیر را دارد. مشورت با متخصص پوست برای انتخاب داروی مناسب، جلوگیری از عوارض جانبی و دستیابی به بهترین نتیجه ضروری است.
در نهایت، باید دانست که درمان پسوریازیس نیازمند صبر، تداوم و رعایت دقیق توصیههای پزشکی است تا علائم بیماری تحت کنترل باقی بماند و از عود مجدد جلوگیری شود.
درمان خانگی پسوریازیس
پسوریازیس یکی از بیماریهای مزمن و التهابی پوست است که در اثر اختلال در سیستم ایمنی بدن ایجاد میشود. در این بیماری، سلولهای پوست با سرعتی بسیار بیشتر از حالت طبیعی رشد میکنند و همین امر منجر به پوستهریزی، خارش، قرمزی و التهاب میشود. اگرچه درمان قطعی برای پسوریازیس وجود ندارد، اما روشهای خانگی و طبیعی متعددی میتوانند به کاهش علائم، بهبود ظاهر پوست و جلوگیری از عود بیماری کمک کنند. در این مقاله بهطور کامل و علمی درباره مؤثرترین درمانهای خانگی پسوریازیس، مراقبتهای روزمره و توصیههای تغذیهای صحبت خواهیم کرد.
پسوریازیس چیست و چرا به وجود میآید؟
پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلولهای سالم پوست حمله میکند. این فرآیند باعث میشود چرخه رشد سلولهای پوست از حدود ۲۸ روز به ۳ تا ۴ روز کاهش یابد و سلولهای مرده بهسرعت روی سطح پوست انباشته شوند. نتیجه این فرآیند، ایجاد پوستههای ضخیم و نقرهایرنگ همراه با خارش و التهاب است.
عوامل متعددی میتوانند باعث تشدید یا بروز پسوریازیس شوند، از جمله:
-
ژنتیک و سابقه خانوادگی بیماری
-
استرس و فشارهای روحی بهترین پماد برای درمان پسوریازیس
-
عفونتهای باکتریایی یا ویروسی
-
مصرف برخی داروها مانند بتابلوکرها و لیتیوم داروی پسوریازیس کشف شد
-
مصرف زیاد الکل و سیگار
-
تغییرات آب و هوایی، بهویژه هوای سرد و خشک
-
آسیبهای پوستی یا خراشیدگی مکرر
درمان خانگی پسوریازیس با روشهای طبیعی
روشهای خانگی درمان پسوریازیس معمولاً بهمنظور کاهش التهاب، تسکین خارش و نرم کردن پوست به کار میروند. این روشها جایگزین درمان پزشکی نیستند، اما میتوانند در کنار درمان دارویی، تأثیر بسیار مثبتی داشته باشند.
استفاده از روغن نارگیل
روغن نارگیل یکی از بهترین درمانهای طبیعی برای پسوریازیس است. این روغن خاصیت ضدالتهابی و ضدباکتریایی دارد و به نرم شدن پوستههای خشک کمک میکند. کافی است روزانه مقدار کمی روغن نارگیل خالص را روی نواحی مبتلا ماساژ دهید و اجازه دهید چند ساعت روی پوست بماند. استفاده از این روغن پس از حمام نیز میتواند از خشکی پوست جلوگیری کند.
درمان با آلوئهورا
ژل آلوئهورا به دلیل داشتن ترکیبات ضدالتهاب و آبرسان، یکی از مؤثرترین مواد طبیعی برای تسکین علائم پسوریازیس است. ژل طبیعی آلوئهورا را مستقیماً از برگ گیاه استخراج کرده و روی پوست بمالید. این کار را روزی دو تا سه بار تکرار کنید. آلوئهورا باعث کاهش قرمزی، خارش و پوستهریزی میشود. قاتل پسوریازیس
حمام با نمک دریا یا نمک اپسوم
نمک دریا و نمک اپسوم حاوی مواد معدنی مفیدی مانند منیزیم هستند که میتوانند پوست را تسکین دهند. افزودن دو فنجان نمک اپسوم به آب گرم و قرار گرفتن در آن به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در هفته چند بار میتواند پوستههای ضخیم را نرم کرده و خارش را کاهش دهد. بعد از حمام حتماً پوست خود را با کرم مرطوبکننده نرم کنید تا از خشکی بیشتر جلوگیری شود.
استفاده از سرکه سیب
سرکه سیب خاصیت ضدباکتریایی دارد و برای تسکین خارش و التهاب پوست سر در بیماران مبتلا به پسوریازیس مفید است. میتوانید یک واحد سرکه سیب را با یک واحد آب مخلوط کرده و با پنبه روی پوست سر بمالید. پس از ۱۰ دقیقه آن را با آب بشویید. این روش برای پوستهای حساس توصیه نمیشود، زیرا ممکن است باعث سوزش شود.
استفاده از روغن زیتون
روغن زیتون سرشار از آنتیاکسیدان و اسیدهای چرب مفید است که به ترمیم سلولهای آسیبدیده پوست کمک میکند. میتوانید مقداری روغن زیتون را کمی گرم کرده و روی پوست یا کف سر ماساژ دهید. این روغن علاوه بر نرم کردن پوستهها، باعث کاهش التهاب میشود.
حمام با جو دوسر
جو دوسر یک تسکیندهنده طبیعی پوست است که خارش و تحریک ناشی از پسوریازیس را کاهش میدهد. برای تهیه حمام جو دوسر، یک فنجان جو دوسر آسیابشده را در آب گرم حل کنید و به مدت ۲۰ دقیقه در آن بنشینید. این روش برای نواحی بدن مانند آرنج، زانو و پشت بسیار مفید است.
درمان با زردچوبه
زردچوبه یکی از قویترین ضدالتهابهای طبیعی است و مصرف منظم آن میتواند در کاهش علائم پسوریازیس نقش داشته باشد. ماده فعال زردچوبه یعنی کورکومین باعث مهار فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی میشود. میتوانید زردچوبه را به غذا اضافه کنید یا بهصورت چای زردچوبه مصرف نمایید. همچنین ترکیب زردچوبه با عسل بهعنوان ماسک موضعی روی پوست قابل استفاده است.
نور آفتاب و پسوریازیس
قرار گرفتن ملایم در معرض نور خورشید میتواند در درمان پسوریازیس مؤثر باشد، زیرا اشعه UVB روند رشد سلولهای پوست را کند میکند. روزانه حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قرار گرفتن در نور مستقیم خورشید میتواند مفید باشد. با این حال، از قرار گرفتن طولانیمدت در آفتاب خودداری کنید تا دچار آفتابسوختگی نشوید.
کاهش استرس
استرس یکی از مهمترین عوامل تشدیدکننده پسوریازیس است. برای کنترل بهتر علائم، توصیه میشود از تکنیکهای آرامسازی مانند مدیتیشن، یوگا، تنفس عمیق و پیادهروی منظم استفاده کنید. خواب کافی نیز در تنظیم سیستم ایمنی و کاهش التهاب بدن نقش مهمی دارد.
رعایت رژیم غذایی ضدالتهاب
تغذیه نقش مهمی در کنترل پسوریازیس دارد. رژیم غذایی ضدالتهاب میتواند باعث کاهش واکنشهای خودایمنی بدن شود.
مواد غذایی مفید برای بیماران پسوریازیس:
-
ماهیهای چرب مانند سالمون، ساردین و تن
-
روغن زیتون و دانههای چیا
-
میوهها و سبزیجات تازه بهویژه سبزیهای سبز تیره
-
مغزها و آجیلها
-
چای سبز و زردچوبه
غذاهایی که باید از آنها پرهیز کرد:
-
غذاهای سرخکرده و پرچرب
-
قندهای مصنوعی و نوشابهها
-
الکل و سیگار
-
گوشت قرمز زیاد
-
محصولات فرآوریشده مانند فستفودها و سوسیس
مرطوب نگه داشتن پوست
خشکی پوست یکی از عوامل مهم در تشدید پسوریازیس است. استفاده منظم از مرطوبکنندهها باعث نرم شدن پوست و کاهش پوستهریزی میشود. بهتر است از کرمهای بدون عطر و مواد شیمیایی استفاده شود. استفاده از وازلین یا کرمهای حاوی روغن بادام و شیباتر بعد از حمام بسیار مؤثر است.
استفاده از کمپرس سرد
در زمان خارش و التهاب شدید، استفاده از کمپرس سرد میتواند تسکین فوری ایجاد کند. پارچهای تمیز را در آب سرد خیس کرده و چند دقیقه روی ناحیه ملتهب قرار دهید. این کار به کاهش التهاب و خارش کمک میکند.
درمان پسوریازیس سر با روشهای خانگی
برای پسوریازیس سر میتوان از روغن نارگیل، سرکه سیب و شامپوهای طبیعی استفاده کرد. ترکیب روغن نارگیل و چند قطره روغن درخت چای میتواند به رفع پوستهها و تسکین خارش کمک کند. همچنین شستن موها با شامپوهای بدون سولفات باعث کاهش تحریک پوست سر میشود.
تأثیر خواب و آرامش بر پسوریازیس
بدن در زمان خواب بازسازی میشود و کمبود خواب میتواند سطح التهاب بدن را افزایش دهد. داشتن خواب کافی (حداقل ۷ تا ۸ ساعت در شب) برای بیماران پسوریازیس ضروری است. محیط خواب باید آرام، تاریک و بدون استرس باشد.
جمعبندی
درمان خانگی پسوریازیس با استفاده از روشهای طبیعی میتواند بهطور قابلتوجهی علائم بیماری را کاهش دهد و کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشد. استفاده از روغنهای گیاهی، مرطوبکنندهها، نور خورشید، رژیم غذایی سالم و کنترل استرس از مهمترین اصول مراقبتی است. با این حال، در موارد شدید یا زمانی که بیماری بهبود نمییابد، مراجعه به پزشک متخصص پوست ضروری است تا درمانهای دارویی یا نور درمانی برای کنترل بهتر علائم در نظر گرفته شود.
با ترکیب درمانهای خانگی و روشهای علمی پزشکی، میتوان به میزان قابلتوجهی علائم پسوریازیس را کنترل کرده و از بازگشت مکرر آن جلوگیری کرد.
دیدگاه کاربران
مطلب بسیار مفید و آموزنده بود، ممنون!
امیدوارم پستهای بیشتری در این زمینه ببینیم.
ارسال دیدگاه