درمان عفونت بیضه چقدر طول میکشد؟
عفونت بیضه یکی از مشکلات شایع در مردان است که میتواند ناشی از باکتری، ویروس یا عفونتهای مقاربتی باشد. این عفونت که در اصطلاح پزشکی اورکیت نامیده میشود، معمولاً با تورم، درد و گاهی تب همراه است و نیازمند درمان سریع و دقیق است. طول دوره درمان عفونت بیضه به شدت عفونت، علت ایجاد آن، سن و وضعیت سلامت عمومی فرد و پاسخ بدن به درمان بستگی دارد. شناخت دقیق این مسئله، همراه با راهکارهای درمان و مراقبتهای مکمل، میتواند به بهبود سریعتر و جلوگیری از عوارض جدی کمک کند.
علل ایجاد عفونت بیضه
عفونت بیضه میتواند ناشی از عوامل مختلف باشد که هر یک مسیر درمانی متفاوتی دارند:
-
عفونت باکتریایی: شایعترین علت، اغلب باکتریهای مرتبط با عفونتهای مجاری ادراری و دستگاه تناسلی هستند. این نوع عفونت معمولاً در اثر ورود باکتری به مجرای ادرار و اپیدیدیم ایجاد میشود.
-
عفونتهای مقاربتی: مانند سوزاک یا کلامیدیا میتوانند باعث التهاب و عفونت بیضه شوند. این نوع عفونت معمولاً همراه با ترشحات و سوزش ادرار است.
-
ویروسها: ویروس اوریون یا دیگر ویروسها میتوانند باعث اورکیت ویروسی شوند که بیشتر در مردان جوان و نوجوان دیده میشود. قرص برای عفونت بیضه
-
انتشار عفونت از اپیدیدیم: اپیدیدیمیت مزمن یا حاد میتواند به بیضهها سرایت کند و باعث التهاب و درد شود.
علائم شایع عفونت بیضه
علائم عفونت بیضه میتواند بسته به علت و شدت آن متفاوت باشد. رایجترین علائم شامل موارد زیر است:
-
درد شدید یا مبهم در بیضهها، معمولاً در یک طرف، اما ممکن است هر دو بیضه درگیر شوند
-
تورم و قرمزی پوست اطراف بیضهها
-
تب و لرز، به ویژه در عفونتهای باکتریایی شدید
-
درد هنگام ادرار یا ادرار کردن مکرر
-
احساس سنگینی یا فشار در کیسه بیضه
-
گاهی ترشحات غیرطبیعی از آلت تناسلی
-
درد انتشار یافته به کشاله ران، پایین شکم یا پشت
درمان عفونت بیضه در خانه
عوامل مؤثر بر طول درمان عفونت بیضه
طول دوره درمان به چند عامل بستگی دارد:
-
نوع عامل عفونی: باکتریها معمولاً با آنتیبیوتیک طی ۱۰ تا ۱۴ روز کنترل میشوند، در حالی که عفونتهای ویروسی ممکن است ۲ تا ۳ هفته طول بکشند و درمان قطعی دارویی ندارند.
-
شدت عفونت: عفونتهای شدید نیازمند دوره طولانیتر درمان و گاهی بستری در بیمارستان هستند.
-
زمان شروع درمان: شروع زودهنگام درمان موجب کاهش طول دوره درمان و جلوگیری از عوارض میشود.
-
پاسخ بدن به درمان: سیستم ایمنی فرد و رعایت دقیق داروها تاثیر مستقیم بر مدت زمان بهبود دارند.
-
وجود بیماریهای زمینهای: بیماریهایی مانند دیابت، مشکلات کلیوی یا نقص سیستم ایمنی میتوانند روند درمان را طولانی کنند.
روشهای تشخیص عفونت بیضه
تشخیص سریع و دقیق برای شروع درمان اهمیت زیادی دارد. روشهای معمول عبارتند از:
-
معاینه فیزیکی توسط پزشک اورولوژیست: بررسی تورم، درد و حساسیت بیضهها
-
سونوگرافی داپلر بیضهها: برای بررسی جریان خون، تشخیص عفونت و افتراق آن از پیچخوردگی بیضه
-
آزمایش ادرار و خون: برای شناسایی نوع باکتری یا ویروس و بررسی شدت التهاب
-
کشت ترشحات: در صورت وجود علائم عفونت مقاربتی
-
پیگیری دورهای: بررسی تغییرات اندازه، تورم و پاسخ به درمان
داروهای مورد استفاده در درمان عفونت بیضه
-
آنتیبیوتیکها: مهمترین درمان برای عفونتهای باکتریایی هستند و باید طبق نسخه و دوره مشخص مصرف شوند. انواع رایج شامل سفالوسپورینها، فلوروکینولونها، آموکسیسیلین یا ترکیبهای اختصاصی برای عفونتهای مقاربتی میباشند.
-
داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): برای کاهش درد و تورم کاربرد دارند، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن.
-
داروهای ضدتب و مسکن: برای کنترل تب و درد شدید در روزهای اولیه درمان استفاده میشوند.
-
در موارد عفونت مقاربتی: استفاده همزمان از آنتیبیوتیکهای اختصاصی بر اساس نوع عامل عفونی ضروری است.
مراقبتهای مکمل در طول درمان
-
استراحت کافی و اجتناب از فعالیتهای سنگین که فشار بر بیضه را افزایش دهد
-
استفاده از لباس زیر حمایتی برای کاهش فشار و جلوگیری از حرکت بیش از حد بیضهها
-
کمپرس سرد یا گرم برای کاهش تورم و درد
-
نوشیدن آب کافی و حفظ هیدراتاسیون برای کمک به دفع عفونت
-
رعایت بهداشت فردی و شستوشوی منظم ناحیه تناسلی
-
اجتناب از رابطه جنسی تا پایان دوره درمان و بهبود کامل
طول درمان بر اساس نوع عفونت
-
عفونت باکتریایی خفیف: ۱۰ تا ۱۴ روز با آنتیبیوتیک مناسب
-
عفونت باکتریایی شدید یا مزمن: ۳ تا ۶ هفته دارو درمانی
-
عفونت ناشی از بیماری مقاربتی: ۷ تا ۱۴ روز، گاهی با داروهای ترکیبی
-
عفونت ویروسی مانند اوریون: معمولاً ۲ تا ۳ هفته با مراقبتهای حمایتی و کنترل درد
عوارض ناشی از درمان ناقص یا تأخیر در درمان
-
پیشرفت عفونت و سرایت به اپیدیدیم یا دیگر بخشهای تناسلی
-
ایجاد آبسه یا تجمع چرک در بیضهها
-
کاهش کیفیت اسپرم و ناباروری در صورت التهاب طولانیمدت نام آنتی بیوتیک برای عفونت بیضه
پیشگیری از عفونت بیضه
-
رعایت بهداشت ناحیه تناسلی و شستوشوی منظم
-
درمان سریع عفونتهای ادراری و مقاربتی
-
استفاده از کاندوم برای کاهش خطر انتقال بیماریهای مقاربتی
-
اجتناب از ضربه یا آسیب مستقیم به بیضهها
-
انجام معاینات دورهای در صورت سابقه التهاب یا عفونت قبلی
-
مدیریت بیماریهای زمینهای مانند دیابت برای کاهش ریسک عفونت
نتیجهگیری
طول درمان عفونت بیضه بسته به نوع عامل، شدت عفونت، وضعیت سلامت فرد و زمان شروع درمان متفاوت است و میتواند از یک هفته تا چند هفته متغیر باشد. رعایت دقیق داروها، مراقبتهای حمایتی و پیگیری منظم توسط پزشک اورولوژیست، کلید بهبود سریع و پیشگیری از عوارض جدی مانند ناباروری، آبسه بیضه و درد مزمن است. مراجعه سریع به پزشک در صورت بروز درد، تورم یا تب، اهمیت زیادی دارد تا درمان به موقع آغاز شود و سلامت بیضهها حفظ گردد.
از کجا بفهمیم بیضه عفونت کرده؟
بیضهها از حساسترین و حیاتیترین اندامهای مردانه هستند که وظیفه تولید اسپرم و هورمون تستوسترون را بر عهده دارند. هرگونه تغییر در سلامت بیضهها میتواند پیامدهای مهمی برای سلامت عمومی و توان باروری مردان داشته باشد. یکی از مشکلات شایع در این ناحیه، عفونت بیضه یا اپیدیدیم است که در موارد شدید میتواند باعث درد، تورم و حتی ناباروری شود. شناخت نشانههای عفونت بیضه و تشخیص به موقع آن اهمیت زیادی دارد.
در این مقاله به صورت جامع و طولانی، علائم، علل، روشهای تشخیص و درمان عفونت بیضه بررسی میشود.
علل عفونت بیضه
عفونت بیضه معمولاً به دلیل ورود باکتری یا ویروس به بافت بیضه و اپیدیدیم ایجاد میشود. شایعترین علل عبارتند از:
-
عفونتهای باکتریایی: مانند عفونتهای ادراری یا بیماریهای مقاربتی (مانند کلامیدیا و سوزاک) که میتوانند به بیضهها منتقل شوند.
-
عفونتهای ویروسی: مثل اوریون که باعث التهاب بیضه در مردان بالغ میشود.
-
آسیب یا ضربه به بیضه: میتواند بافت بیضه را مستعد عفونت کند.
-
انسداد مجاری اسپرم یا کیستها: تجمع مایع و انسداد مجاری میتواند محیط مناسبی برای رشد باکتریها ایجاد کند.
علائم عفونت بیضه
عفونت بیضه معمولاً با مجموعهای از علائم همراه است که میتوان آنها را به چند دسته تقسیم کرد:
1. درد و حساسیت
درد در بیضه عفونتکرده ممکن است به صورت خفیف یا شدید ظاهر شود و معمولاً با لمس یا حرکت تشدید میشود. این درد ممکن است به کشاله ران یا زیر شکم هم انتشار پیدا کند.
2. تورم و قرمزی
بیضه عفونتکرده اغلب متورم، قرمز و گرم است. تورم ممکن است یک طرفه باشد و اغلب با احساس سنگینی همراه است.
3. تب و علائم عمومی
عفونت شدید میتواند باعث تب، لرز و خستگی شود. این علائم نشاندهنده فعال شدن سیستم ایمنی بدن در مقابله با باکتریها یا ویروسها هستند.
4. ترشحات ادراری یا درد هنگام ادرار
در صورتی که عفونت ناشی از بیماریهای مقاربتی یا عفونت ادراری باشد، ممکن است ترشح غیرطبیعی از آلت تناسلی و سوزش هنگام ادرار مشاهده شود.
5. تغییر در شکل یا اندازه بیضه
بیضه عفونتکرده ممکن است بزرگتر از حالت طبیعی شود و با لمس احساس سفتی یا حساسیت شدید داشته باشد.
6. درد منتشر
گاهی درد به ناحیه کمر، لگن یا کشاله ران منتشر میشود و ممکن است با فعالیتهای فیزیکی یا فشار افزایش پیدا کند.
روشهای تشخیص عفونت بیضه
تشخیص دقیق عفونت بیضه نیازمند مراجعه به پزشک متخصص و انجام بررسیهای پزشکی است. روشهای معمول تشخیص شامل موارد زیر است:
1. معاینه فیزیکی
پزشک با لمس بیضهها، بررسی تورم، قرمزی و حساسیت، میزان درد و علائم دیگر را ارزیابی میکند.
2. سونوگرافی داپلر بیضه
این روش امکان بررسی جریان خون، تورم و وجود مایع یا کیست را فراهم میکند و میتواند به تشخیص عفونت یا پیچخوردگی بیضه کمک کند.
3. آزمایش خون
آزمایش خون میتواند نشاندهنده التهاب، عفونت یا واکنش سیستم ایمنی باشد و به پزشک در تعیین شدت بیماری کمک کند.
4. آزمایش ادرار و کشت باکتری
در صورتی که عفونت ناشی از باکتری باشد، آزمایش ادرار و کشت میتواند عامل بیماری را شناسایی کند و درمان مناسب را مشخص نماید.
5. آزمایشهای اختصاصی بیماریهای مقاربتی
برای تشخیص عفونت ناشی از کلامیدیا، سوزاک یا سایر بیماریهای مقاربتی، تستهای اختصاصی انجام میشود.
درمان عفونت بیضه
درمان عفونت بیضه به شدت و علت آن بستگی دارد و شامل روشهای دارویی و حمایتی است:
1. درمان دارویی
-
آنتیبیوتیکها: در صورت عفونت باکتریایی تجویز میشوند و باید دوره کامل مصرف شوند.
-
داروهای ضدالتهاب و مسکن: برای کاهش درد و تورم استفاده میشوند.
-
داروهای ضدویروس: در موارد عفونت ویروسی مانند اوریون مورد استفاده قرار میگیرند.
2. مراقبتهای حمایتی
-
استراحت و پرهیز از فعالیتهای سنگین
-
استفاده از لباس زیر حمایتی برای کاهش فشار روی بیضهها
-
کمپرس سرد یا گرم برای کاهش تورم و درد
-
رعایت بهداشت و خشک نگه داشتن ناحیه بیضه
3. جراحی در موارد شدید
اگر عفونت منجر به آبسه یا آسیب جدی به بیضه شود، ممکن است نیاز به جراحی برای تخلیه عفونت یا ترمیم بافت باشد.
بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت بیضه
عوارض ناشی از عدم درمان
در صورت عدم درمان به موقع، عفونت بیضه میتواند عوارض جدی ایجاد کند:
-
ناباروری به دلیل آسیب به بافت بیضه
-
گسترش عفونت به دیگر قسمتهای دستگاه تناسلی یا خون
-
تشکیل آبسه یا نیاز به جراحی اورژانسی
-
درد مزمن و ناراحتی طولانیمدت
پیشگیری از عفونت بیضه
-
رعایت بهداشت شخصی و شستشوی منظم ناحیه تناسلی
-
استفاده از کاندوم برای پیشگیری از بیماریهای مقاربتی
-
درمان سریع عفونتهای ادراری یا بیماریهای جنسی
-
خودآزمایی دورهای بیضهها برای تشخیص تغییرات غیرطبیعی
جمعبندی
عفونت بیضه یک وضعیت جدی است که میتواند با درد، تورم، تب و تغییرات در ادرار همراه باشد. تشخیص سریع از طریق معاینه فیزیکی، سونوگرافی و آزمایشهای مربوطه اهمیت بالایی دارد. درمان به موقع با آنتیبیوتیکها، داروهای ضدالتهاب و مراقبتهای حمایتی میتواند از عوارض جدی مانند ناباروری و آسیب دائمی جلوگیری کند. هر گونه تغییر غیرطبیعی در بیضه یا درد مستمر باید جدی گرفته شود و به پزشک متخصص مراجعه شود. علائم عفونت بیضه

اگر عفونت بیضه درمان نشود چه میشود؟
عفونت بیضه، که در اصطلاح پزشکی به آن ارکیت گفته میشود، یکی از مشکلات رایج مردان است که میتواند ناشی از باکتریها، ویروسها یا عفونتهای مقاربتی باشد. این عارضه معمولاً با درد، تورم و حساسیت در بیضهها همراه است و اگر به موقع درمان نشود، ممکن است عوارض جدی و حتی خطرناک ایجاد کند. در این مقاله به صورت جامع و کامل به بررسی عفونت بیضه، عوارض عدم درمان آن، روشهای تشخیص، درمانهای پزشکی و خانگی و نکات پیشگیرانه پرداختهایم.
علائم عفونت بیضه
تشخیص عفونت بیضه معمولاً از طریق علائم بالینی آغاز میشود. برخی از رایجترین علائم عبارتند از:
-
درد و حساسیت در یک یا هر دو بیضه
-
تورم و قرمزی بیضهها
-
احساس سنگینی یا فشار در اسکروتوم
-
تب و لرز
-
سوزش یا درد هنگام ادرار
علتهای عفونت بیضه
عفونت بیضه میتواند دلایل متعددی داشته باشد، از جمله:
1. عفونتهای باکتریایی
-
باکتریهای مجاری ادراری یا جنسی مانند E. coli و Chlamydia میتوانند باعث ارکیت شوند. قرص مترونیدازول برای عفونت بیضه
2. عفونتهای ویروسی
-
ویروس اوریون یکی از شایعترین ویروسهایی است که میتواند بیضهها را ملتهب کند.
3. عفونت ثانویه
عوارض عدم درمان عفونت بیضه
اگر عفونت بیضه به موقع درمان نشود، میتواند عوارض جدی و گاه دائمی ایجاد کند:
1. آبسه بیضه
عفونت کنترل نشده ممکن است منجر به تجمع چرک و ایجاد آبسه شود که نیازمند تخلیه جراحی است.
2. آسیب به بافت بیضه
التهاب طولانیمدت میتواند باعث آسیب به بافت بیضه و کاهش عملکرد آن در تولید اسپرم و هورمون تستوسترون شود. آیا عفونت بیضه خطرناک است
3. ناباروری
عفونت شدید یا مزمن میتواند کیفیت و تعداد اسپرمها را کاهش دهد و در برخی موارد باعث ناباروری دائمی شود.
4. گسترش عفونت
عفونت میتواند به سایر اندامهای تناسلی و حتی خون منتقل شود و باعث عفونت سیستمیک یا سپسیس گردد، که تهدید جدی برای سلامت عمومی است.
5. درد مزمن و ناراحتی طولانی مدت
در صورت درمان نشدن، درد بیضه میتواند به صورت مزمن باقی بماند و کیفیت زندگی فرد را کاهش دهد.
روشهای تشخیص عفونت بیضه
پزشک برای تشخیص عفونت بیضه از ترکیبی از روشهای زیر استفاده میکند:
-
معاینه فیزیکی بیضهها و کشاله ران
-
آزمایش خون برای بررسی علائم التهاب و عفونت
-
آزمایش ادرار و ترشحات برای شناسایی عامل عفونی
-
سونوگرافی بیضه برای بررسی جریان خون، تورم و وجود آبسه
درمان عفونت بیضه
1. درمان پزشکی
-
آنتیبیوتیکها: تجویز داروی مناسب بر اساس نوع باکتری عامل عفونت
-
داروهای ضد التهاب و مسکن: کاهش درد و تورم
-
درمان عفونتهای مقاربتی: درمان شریک جنسی نیز ضروری است تا عفونت مجدد رخ ندهد
2. مراقبتهای خانگی
-
استراحت و کاهش فعالیتهای سنگین
-
استفاده از کمپرس سرد برای کاهش تورم و درد
-
پوشیدن لباس زیر حمایتی برای کاهش فشار بر بیضه
-
نوشیدن مایعات کافی برای بهبود عملکرد کلی بدن
3. جراحی
-
در صورت ایجاد آبسه یا عدم پاسخ به درمان دارویی، نیاز به تخلیه جراحی یا اقدامات دیگر وجود دارد.
نکات پیشگیرانه برای جلوگیری از عفونت بیضه
-
رعایت بهداشت فردی و شستوشوی منظم ناحیه تناسلی
-
استفاده از کاندوم در روابط جنسی برای پیشگیری از عفونتهای مقاربتی
-
درمان سریع عفونتهای ادراری یا پروستات
-
اجتناب از تماس با افراد مبتلا به اوریون یا سایر ویروسهای شناختهشده
-
معاینه منظم بیضهها برای شناسایی تغییرات زودهنگام
نتیجهگیری
عفونت بیضه اگر به موقع درمان نشود، میتواند عوارض جدی و حتی دائمی ایجاد کند، از جمله ناباروری، آسیب بافتی و آبسه. درمان پزشکی به همراه مراقبتهای خانگی میتواند به طور مؤثری از پیشرفت بیماری جلوگیری کند و کیفیت زندگی فرد را حفظ کند. توجه به علائم اولیه، تشخیص سریع و پیگیری درمانی اهمیت حیاتی دارد تا از عوارض خطرناک و طولانیمدت جلوگیری شود.
مقایسه عفونت بیضه سمت چپ و راست و خطرات هر کدام
عفونت بیضه یا ارکیت میتواند در یکی یا هر دو بیضه بروز کند و محل درگیری بیضه گاهی در ارزیابی شدت بیماری و نوع درمان اهمیت پیدا میکند. درد و تورم بیضه سمت چپ یا راست ممکن است علتهای مشابهی داشته باشد، اما برخی تفاوتها و خطرات خاص وجود دارد که بررسی آنها به تشخیص سریع و جلوگیری از عوارض کمک میکند. در این مقاله به صورت جامع تفاوتهای عفونت بیضه در سمت چپ و راست، علائم، خطرات و روشهای درمان بررسی شده است.
علائم مشترک عفونت بیضه در هر دو سمت
-
درد و حساسیت در بیضه
-
تورم و قرمزی
-
احساس سنگینی یا فشار در اسکروتوم
-
تب و لرز
-
سوزش یا درد هنگام ادرار
-
ترشحات غیرطبیعی در صورت عفونت مقاربتی
این علائم در هر دو سمت بیضه میتواند وجود داشته باشد و تشخیص دقیق نیازمند معاینه پزشکی است.
تفاوتهای شایع عفونت بیضه سمت چپ و راست
عفونت بیضه سمت چپ
-
بیشتر مواقع همراه با واریکوسل (گشاد شدن رگها) است، زیرا شبکه وریدی سمت چپ پیچیدهتر است.
-
التهاب در سمت چپ ممکن است طولانیتر و دردناکتر باشد.
-
در برخی موارد، وجود آبسه یا تجمع مایع بیشتر در سمت چپ رخ میدهد.
عفونت بیضه سمت راست
-
اغلب ناشی از عفونتهای ثانویه یا گسترش از اپیدیدیم و مجاری ادراری است.
-
درد سمت راست گاهی با درد پهلو یا کلیه همراه میشود و میتواند ناشی از عفونت ادراری یا سنگ کلیه باشد.
-
پیچخوردگی بیضه در سمت راست ممکن است کمتر دیده شود، اما در صورت بروز، نیاز به اورژانس پزشکی فوری دارد.
درمان عفونت بیضه با سیر
خطرات ویژه هر سمت
سمت چپ
-
واریکوسل و خونرسانی ضعیفتر میتواند باعث طولانیتر شدن دوره بهبود شود.
-
احتمال آسیب مزمن به بافت بیضه و کاهش کیفیت اسپرم کمی بالاتر است.
سمت راست
-
انتشار عفونت از مجاری ادراری یا کلیه ممکن است منجر به عفونت سیستمیک یا سپسیس شود.
-
در صورت عدم درمان فوری پیچخوردگی یا آبسه، خطر از دست رفتن بیضه بیشتر است.
روشهای تشخیص تفاوت عفونت سمت چپ و راست
-
معاینه فیزیکی بیضهها و کشاله ران
-
سونوگرافی رنگی برای بررسی جریان خون و تورم
-
آزمایش ادرار و خون برای شناسایی عامل عفونت
-
بررسی وجود واریکوسل، هیدروسل یا آبسه در هر سمت
-
تصویربرداری پیشرفته در موارد مشکوک
درمان و مراقبتهای خانگی
درمان عفونت بیضه در هر دو سمت مشابه است، اما توجه به علت و محل درگیری مهم است:
-
آنتیبیوتیکها: تجویز بر اساس نوع باکتری یا ویروس عامل عفونت
-
مسکنها و داروهای ضد التهاب: کاهش درد و تورم
-
کمپرس گرم یا سرد: برای کاهش التهاب و درد
-
استراحت و لباس زیر حمایتی: کاهش فشار و کمک به بهبود
-
مراقبتهای خانگی برای پیشگیری از گسترش عفونت
در موارد شدید یا ایجاد آبسه، تخلیه جراحی یا اقدامات تخصصی ضروری است.
نکات پیشگیرانه
-
رعایت بهداشت فردی و جنسی
-
استفاده از کاندوم در روابط جنسی
-
درمان سریع عفونتهای ادراری یا پروستات
-
معاینه منظم بیضهها
-
پرهیز از نشستن طولانی و فعالیتهای سنگین بدون استراحت
نتیجهگیری
عفونت بیضه در هر دو سمت میتواند جدی باشد، اما محل درگیری گاهی تفاوتهایی در شدت علائم و خطرات ایجاد میکند. عفونت سمت چپ بیشتر با مشکلات جریان خون و واریکوسل مرتبط است، در حالی که عفونت سمت راست میتواند ناشی از انتشار عفونت از کلیه یا مجاری ادراری باشد و خطر عفونت سیستمیک بالاتر باشد. تشخیص به موقع، درمان پزشکی مناسب و رعایت مراقبتهای خانگی میتواند از بروز عوارض جدی و طولانیمدت جلوگیری کند و سلامت باروری و جنسی مردان را حفظ نماید.
دیدگاه کاربران
مطلب بسیار مفید و آموزنده بود، ممنون!
امیدوارم پستهای بیشتری در این زمینه ببینیم.
ارسال دیدگاه